آماره ها

کیفیت اطلاعات

کیفیت سیستم

رضایت کاربر

میانگین

۶۸/۲

۸۷/۲

۹۷/۲

انحراف معیار

۳۱/۰

۴۷/۰

۴۹/۰

با توجه به آماره های فوق کلیه میانگین های اکتسابی در متغیر های پژوهش از حد متوسط جامعه (۳) کمتر گزارش شده است. بیشترین تا کمترین میانگین به ترتیب عبارتند از: رضایت کاربر، کیفیت سیستم، کیفیت اطلاعات.

جدول ۴-۸ فراوانی بر حسب پاسخ به مجموعه سئوالات

” کیفیت اطلاعات “

تاچه اندازه اطلاعات مدیریت منابع(مالی .انباروموجودی انبار و تاریخ انقضا)درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

۱۰
۳٫۷
۳۱
۱۱٫۵
۱۷۰
۶۳
۵۹
۲۱٫۹
**
**

تا چه اندازه وجود پرونده الکترونیکی پزشکی بیمار درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

۲۵
۹٫۳
۴۵
۱۶٫۷
۱۵۰
۵۵٫۶
۵۰
۱۸٫۵
**
**

تا چه اندازه پرونده الکترونیکی (واطلاعات پرستاری) بیمار درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

**
**
۶۷
۲۴٫۸
۱۴۳
۵۳
۵۲
۱۹٫۳
۸
۳

تا چه اندازه وجوداطلاعات مدیریت (تخت بیمار) درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

۵
۱٫۹
۱۱۲
۴۱٫۵
۸۳
۳۰٫۷
۶۲
۲۳
۸
۳

تا چه اندازه وجود اطلاعات (تغذیه) بیمارستان برنامه غذایی ‌و رژیم مخصوص بیمار درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

۴۸
۱۷٫۸
۳۱
۱۱٫۵
۱۰۳
۳۸٫۱
۵۰
۱۸٫۵
۳۸
۱۴٫۱

تا چه اندازه وجود اطلاعات پرسنلی و زمان بندی درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

۲۴۶
۹۱٫۱
**
**
۷
۲٫۶
۱۳
۴٫۸
۴
۱٫۵

تا چه اندازه وجود اطلاعات پذیرش درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟ دموگرافیک.ثبت شماره پروندهوارجاع وتوانایی بازخوانی مجدددر دفعت بعدی

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

**
**
۳۸
۱۴٫۱
۱۳۵
۵۰
۹۰
۳۳٫۳
۷
۲٫۶

تا چه اندازه وجود اطلاعات بیماران سرپایی نوبت دهی.مشاهده پرونده قبلی درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

۱۵
۵٫۶
۴۸
۱۷٫۸
۱۲۲
۴۵٫۲
۸۵
۳۱٫۵
**
**

تا چه اندازه وجود اطلاعات بخش بیمار بستری شده در بخش درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

۳۲
۱۱٫۹
۷۵
۲۷٫۸
۷۳
۲۷
۷۵
۲۷٫۸
۱۵
۵٫۶

تا چه اندازه وجود اطلاعات ترخیص درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

**
**
**
**
۱۰
۳٫۷
۱۵۲
۵۶٫۳
۱۰۸
۴۰

تا چه اندازه وجود مدارک پزشکی بیمار(سونو-سی تی ورادیو لوژی) درسیستم جمع‌ آوری و مکانیزه گشته؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

**
**
**
**
۲۵
۹٫۳
۲۰۴
۷۵٫۶
۴۱
۱۵٫۲

جدول ۴-۹ فراوانی بر حسب پاسخ به مجموعه سئوالات

” کیفیت سیستم”

کیفیت ابزار سخت افزار موجود چگونه بوده است؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

۸
۳
۷۳
۲۷
۱۰۱
۳۷٫۴
۷۲
۲۶٫۷
۱۶
۵٫۹

بستر شبکه کامپیوتری درچه وضعی است؟

خیلی کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

تعداد

درصد

۵
۱٫۹
۱۹
۷
۸۹
۳۳
۱۵۰
۵۵٫۶
۷
۲٫۶

سرعت سیسستم فاصله زمانی بین صدور فرمان توسط کاربروانجام کار توسط سیستم چگونه است؟

خیلی کم
کم

۲۰٫ شاکی شکایت قابل گذشتی علیه متهم مطرح می‌کند و در مرحله تحقیق اظهار می‌کند اگر متهم سوگند یاد کند که جرم را مرتکب نشده از شکایت خود صرف نظر و اعلام گذشت خواهد کرد. سپس متهم اتیان سوگند می‌کند و شاکی با توجه به سوگند متهم گذشت می کند. آیا قاضی دادسرا باید قرار موقوفی تعقیب صادر کند یا منع تعقیب؟ آیا چنین سوگندی صحیح است؟^۱

نظر اکثریت: این مورد از موارد گذت مطلق و منجز است و باید قرار موقوفی تعقیب صادر شود. گذشت مشروط و غیر منجز در صورتی است که گذشت را به شرط آینده معلق کند. ‌در مورد سوال شرط قبلا محقق شده است و با توجه به شرط واقع شده، گذشت منجز خواهد بود، پس ، از موارد صدور قرار موقوفی تعقیب است و شک نیست که دادسرا حق سوگند دادن طرفی را ندارد و اتیان سوگند از وظایف و مراحل دادگاه است.

نظر اقلیت: موضوع از موارد قرار منع تعقیب است، زیرا اولا : دادسرا حق سوگند دادن طرفین را ندارد پس سوگند دادسرا بی اثر است. ثانیاً: اگر متهم ادای سوگند نمی کرد، شاکی نیز گذشت نمی کرد پس در واقع خودش را مکلف ‌و مقید به سوگند متهم ‌کرده‌است و با توجه به ادای سوگند از ناحیه متهم گذشت ‌کرده‌است. در واقع این گذشت معلق و مشروط و طبق ماده ۲۳ ق.م.ا بی تاثیر است. ‌بنابرین‏، چون شاکی دلیلی ندارد از موارد صدور قرار منع تعقیب است.

نظر کمیسیون: نشست قضایی جزایی: سوگند یکی از دلایل اثبات دعوا در دادگاه است. در جرایم قابل گذشت در صورتی که شاکی دلیلی علیه مشتکی عنه نداشت

۱- نشست قضایی دادگستری اسفراین، آذر ۸۳

باشد، حق دارد از او بخواهد که سوگند یاد کند. در این مورد دادگاه از وی می‌خواهد در برائت خود سوگند یاد کند چنانچه سوگند یاد کند دادگاه حکم به برائت مشتکی عنه صادر می‌کند اما در فرض سوال موضوع مربوط به مرحله تحقیق دادسراست و قضات دادسرا حق تحلیف ندارند و چنانچه شاکی در محضر بازپرس یا دادیار بگوید در صورتی که متهم سوگند یاد کند گذشت یاد خواهد کرد و متهم سوگند یاد می‌کند، در اینجا بازپرس نمی تواند مستند به سوگند متهم قرار منع تعقیب صادر نماید بلکه باید به استناد گذشت شاکی خصوصی قرار موقوفی تعقیب صادر کند زیرا تقاضای استحلاف از طرف شاکی در این مرحله از مصادیق استحلاف باب مدعی و منکر نیست و این اتیان سوگند برای اطمینان خاطر شاکی است.

۲۱٫ آیا قاعده «البینه علی المدعی و الیمین علی من انکر» در تعزیرات جاری است؟

اتفاق نظر: قسم فقط در حقوق الناسکاربرد دارد و در تعزیرات نمی توان از قاعده مذکور استفاده کرد و متهم را به مجازات تعزیری محکوم کرد، لکن استناد به آن در قسمت مالی دعوا و ضرر و زیان ناشی از جرم بلامانع است.

نظر کمیسیون: نشست قضایی جزایی: در قوانین جزایی اصل بر برائت است (اصل ۳۷ قانون اساسی) ‌بنابرین‏، در صورت فقد دلیل بر توجه اتهام به منکر، سوگند دادن او برای اثبات جرم توجیه قانونی و شرعی ندارد(نافی را نفی کافی است) لیکن در ادعای حقوقی نسبت ‌به این گونه موارد برای اثبات دعوا تمسک به قسم منکر، برابر موازین شرعی بلامانع است.

نتیجه گیری:

با توجه به نتایج مطرح شده در این تحقیق ،به نظر می‌رسد قسم نمی تواند در حل مشکلات ،چندان کمکی به قاضی نماید .بنابرین،با توجه به اوضاع و احوال موجود که غالبادر اثر حب وبغض ،بدون در نظر گرفتن واقیعیات شهادت داده وسوگند می خورند،قضات محترم ‌دادگاه‌های کیفری وقتی دلایل قوی دال بر مجرم بودن متهم نداشته باشند نباید فورا به سراغ ادله قسم بروند وبدون احراز اینکه طرفین از روی علم و یقین سوگند یاد می‌کند .

استفاد از قسم برای اثبات جنایات در زمان کنونی تقریبا امری غیر علمی است لذا اصولا پیشنهاد حذف آن از قوانین کیفری به عنوان قاعده متروکه داری تو جیه است.

اثبات قصاص با قسم امری بعید است،به خصوص انکه نظر به وجود اختلافات فقهی ،بی گمان از موارد شبهه است ‌و مشمول قاعده درأ،نسبت به موارد قصاص خالی از توجیه نیست وبه هر حال مقتضای احتیاط در دماء،عدم قصاص است. سوگند در کشور ما علاوه بر اینکه در ردیف دلایل اثبات دعوا ذکر شده است، برای شرط لازم برای اعتبار برخی دیگر از ادله به خصوص شهادت است. اما این موضوع منحصر به کشور ما نمی‌شود. در همین رابطه، دکتر هادی راجی، به مقررات سایر کشورها نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: در بیشتر کشورهای دنیا سوگند یاد کردن شهود و یا شاکی یا افرادی که لازم است در دادگاه سوگند یاد کنند برای اثبات ادعا مرسوم است. وی توضیح می‌دهد: در کشورهای دیگر هم بحث سوگند یاد کردن مرسوم است اما آن طور که مشاهدات نشان می‌دهد، هر کس به شرف یا کتاب آسمانی خودش قسم یاد می‌کند. برای سایر کشورها، باید به حقوق همان کشورها مراجعه کرد، به طور مثال در کشور فرانسه نیز مانند ایران مقررات سوگند هم در قانون مدنی و هم در قانون آیین دادرسی پیش‌بینی شده است.
اما کاربرد سوگند در هر یک از این قوانین با دیگری مشابه نیست. مهم ترین کاربرد قسم در نظام حقوقی ما به استفاده از آن به عنوان یکی از دلایل اثبات دعوا برمی‌گردد. علاوه بر آن تعداد و ترتیب خاصی از سوگندها به موجب قانون مجازات اسلامی، با عنوان قسامه، قتل و جرح و انواع آن را ثابت می‌کند. کابرد دیگر سوگند در حقوق ما به عنوان مقدمه اقامه بینه است. شاهد قبل از اقامه شهادت، باید سوگند یاد کند. این تنها بخشی از کابرد سوگند در حقوق ما است .

منابع:

الف:فارسی

ب:عربی

ج:مجله

الف:فارسی

۱-آشوری،محمد ،آیین دادرسی کیفری جلد دوم انتشارت سمت، چاپ چهارم ۱۳۸۵

۲-امین ،حسن ،تاریخ حقوق ایران انتشارت ایران شناسی چاپ سوم ۱۳۹۱

۳-آیتی،محمد رضا،تحریر الروضه فی شرح اللمعه انتشارات سمت ،چاپ دوم ۱۳۸۵

۴-احمدادریس ،دیه،ترجمه علیرضا فیض-سازمان چاپ ونشر وزارت فرهنگ وارشادت اسلامی ،چاپ دوم

۵-امامی،سید حسن ،حقوق مدنی،جلد ششم نشر اسلامیه ۱۳۸۵چاپ یازدهم

۶-بازگیر،یدالله ،قانون مجازات اسلامی در آیینه دیوان عالی کشور جلد دوم چاپ اول

۷-جعفری لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق،کتاب خانه گنج دانش چاپ شانزدهم

۸-رازی زاده ،محمدعلی،قسامه در نظام قضایی اسلام،مرکز نشر انتشارات اسلامی قم چاپ دوم

۹-علامه حلی، ابوالقاسم جعفر بن حسن،قضا اسلامی،ترجمه علی اشرف مهاجر،انتشارات فردوسی،چاپ اول

۱۰-عمید،حسن،فرهنگ عمید،سه جلد،نشر سپهر،تهران،چاپ دوم،۱۳۶۵

۱۱-فیض، علیرضا،مبادی فقه و اصول،چاپ دوازدهم، انتشارات دانشگاه تهران،۱۳۸۲

۱۲-کاتوزیان، ناصر، مقدمه علم حقوق، انتشارات مدرس،چاپ ۱۱،تهران ۱۳۸۶

۱۳-گرجی، ابوالقاسم، حدود، تعزیرات وقصاص،انتشارات دانشگاه تهران،چاپ دوم،۱۳۸۵

۱۴-گلدوزیان، ایرج، با بسته های حقوق جزای عمومی،جلد۱/۲/۳/، نشر میزان، چاپ دوازدهم ،تهران،۱۳۸۴

۱۵-گلدوزیان، ایرج،حقوق جزای اختصاصی،انتشارات دانشگاه تهران،چاپ۴،تهران،۱۳۷۷

دوم، جمهوری اسلامی ایران تلاش می‌کند تا امنیت خود را از طریق ایجاد و افزایش نفوذ خود بر کشورهای دیگر حفظ و افزایش دهد. چون امنیت جمهوری اسلامی ایران تنها با بیشینه سازی کنترل بر منابع و قدرت ملی اش حاصل نمی شود؛ بلکه، علاوه بر آن از طریق تاثیرگذ اری بر چگونگی به کارگیری قدرت سایر کشورها نیز تامین و تقویت می‌گردد این راهبرد به صورت مستقیم با ایجاد وابستگی متقابل نامتقارن از طریق برقراری روابط دو جانبه یا به طور غیر مستقیم در چارچوب سازمان ها و نهادهای منطقه ای و بین‌المللی پیگیری و عملی می شود. ایران تلاش می‌کند در این سازمان ها نقش اصلی یا دست کم تاثیر گذار ایفا نماید. برای نمونه تلاش ایران برای نقش آفرینی در اکو، اوپک سازمان همکاری اسلامی و جنبش غیر متعهدها را بر این اساس می توان تحلیل کرد از این رو، از منظر هر دو شاخه تهاجمی و تدافعی نوواقع گرایی بیشینه سازی آزادی عمل و نفوذ مهمترین و فوری ترین اهداف سیاست خارجی جمهوری اسلامی است (برزگر، ۱۳۸۸، ۴۵)

در صورت تعارض و تزاحم بین تامین استقلال و نفوذ، از نظر نوواقع گرایان تهاجمی و تدافعی ایران ارجحیت و اولویت را به استقلال می‌دهد. چون در یک نظام بین الملل آنارشیک که همواره کشورها و ائتلاف های تهدید کننده وجود دارند، عقل حکم می‌کند که جمهوری اسلامی ایران استقلال و آزادی عمل خوئد را بر نفوذ مرجح و مقدم بدارد. حتی در شرایطی که تهدید بالفعل وجود ندارد. منطق آنارشی ایجاب می‌کند که ایران بر پایه بدترین حالت و سناریو، برای حفظ و افزایش آزادی عمل و استقلال خودا تلاش کند. بر این اساس، دیپلماسی هسته ای جمهوری اسلامی ایران را برای حفظ چرخه سوخت خسته ای، می توان برخاسته از استقلال طلبی آن در عرصه بین‌المللی تحلیل کرد.

‌بنابرین‏، طبق نظریه نوواقع گرایی تهاجمی و تدافعی، جمهوری اسلامی ایران برای تامین و تضمین امنیت خود به کسب قدرت به عنوان ابزار می پردازد. این هدف نیز از طریق اتخاذ سیاست استقلال طلبی و گسترش و اعمال می‌گردد. اما این دو شاخه نوواقع گرایی ‌در مورد میزان قدرت لازم برای تامین امنیت اتفاق نظر ندارند. از منظر نوواقع گرایی تهاجمی، امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران مستلزم کسب حداکثر قدرت و خودمختاری ممکن و نهایتاًً هژمونی منطقه ای است. در این صورت امنیت مطلق به دست می‌آید. اما بر مبنای نوواقع گرایی تدافعی، جمهوری اسلامی ایران در پی امنیت نسبی است که حفظ و کسب میزان مقتضی از قدرت در موازنه قوای منطقه ای کفایت می‌کند. از این رو، در نوواقع گرایی تهاجمی سیاست خارجی ایران ماهیت و اهداف تهاجمی دارد در حالی که نوواقع گرایی تدافعی ماهیت و اهداف آن را تدافعی می‌داند (پیشین، ۴۵).

منابع و عوامل تعیین کننده: منابع سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران به عنوان متغیرهای مستقل تعتیین کننده آن بر حسب ماهیت، عناصر و ویژگی های نظام بین الملل و نظام فرعی منطقه ای و جایگاهد قدرت جمهوری اسلامی در آن ها تعریف و تعیین می‌گردد. زیرا، نوواقع گرایی متغیرهای سطح واحد و سیاست داخلی مانند ماهیت نظام سیاسی و حکومت ویژگی های سیاستگذاران و تصمیم گیرندگان، ایدئولوژی سیاسی ملی، افکار عمومی و نیازهای اقتصادی و اجتماعی جامعه ایران را عوامل تعیین کننده سیاست خارجی جمهوری اسلامی نمی داند. از این رو، برای تحلیل ماهیت و تنوع رفتار سیاست خارجی ایران به جای تأکید بر ویژگی های ملی و داخلی آن باید بر محیط خارجی آن تمرکز کرد.

‌بنابرین‏، مهم ترین منبع و عامل تعیین کننده سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران جایگاه و موقعیت نسبی قدرت آن در ساختار قدرت جهانی و منطقه ای است موقعیت قدرت نسبی ایران نیز معلول برآیند میزان سهم آن از مجموع قدرت جهانی و منطقه ای یعنی مقدورات و توانایی‌های ملی آن و چگونگی توزیع قدرت در این دو سطح یعنی قطبیت^[۲۶]۱ نظام بین‌المللی و منطقه ای است قدرت به صورت کنترل بر منابع مادی تعریف می شود که بیش و پیبش از هر چیز بر حسب دسترس پذیری مقدورات نظامی و اقتصادی تعریف می شود که به جمهوری اسلامی ایران اجازه و امکان می‌دهد تا منافع خود را تعیین و ازآن دفاع نماید. توانایی ها و مقدورات نیز شدیداًً تبدیل پذیر است. یعنی قدرت یک استعداد و قابلیت کلی و عامی است که امکان بهره گیری از آن در حوزه های مختلف سیاست خارجی وجود دارد.

از نظر نوواقع گرایی، توانایی نظامی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران مهم ترین عناصر تشکیل دهنده قدرت ملی آن هستند. شاخص های توانایی نظامی به عنوان عنصر کانونی قدرت ملی داشتن سلاح مناسب اندازه و تعداد نیروهای مسلح و بودجه نظامی است. توان اقتصادی به عنوان قدرت نهان، به معنای عناصر اجتماعی ـ اقتصادی است که زیربنای ایجاد قدرت نظامی قرار می‌گیرد. قدرت اقتصادی نیز بر مبنای شاخص های تولید ناخالص داخلی، حجم صادرات و میزان ذخایر ارزی، تعداد جمعیت و وسعت سرزمینی اندازه گیری می شود.

ساختار مادی نظام بین الملل یا قطب بندی آن که بر حسب تعداد قدرت های بزرگ تعریف می شود نیز عامل تعیین کننده جایگاه نسبی قدرت جمهوری اسلامی ایران و به تبع آن رفتار سیاست خارجی آن است. چون تعداد قدرت های بزرگ یا قطبیت نظام بین الملل آزادی عمل و حوزه مانور ایران را در نظام بین الملل و امکان و چگونگی به کارگیری مقدوراتش را تعیین می‌کند. یک نظام چند قطبی نسبت به نظام دو قطبی آزادی عمل بیشتری برای قدرت های منطقه ای چون ایران فراهم می‌سازد. به گونه ای که در یک نظام دو قطبی حتی قدرت های بزرگ نیز برای تامین امنیت شان باید با یکی از ابرقدرت ها متحد شوند و در اعمال قدرتشان با محدودیت مواجهند با وجود این، نظام دو قطبی منعطف نسبت به نظام دو قطبی متصلب آزادی عمل و قدرت مانور بیشتری برای کشورهایی مانند ایران ایجاد می‌کند همچنین، نظام تک قطبی یا سلسل مراتبی بسیار محدود کننده تر از نظام های دو قطبی و چند قطبی است از این رو، جمهوری اسلامی ایران تا فروپاشی شوروی و پایان نظام دو قطبی در سال ۱۹۹۱ از آزادی عمل بیشتری برخوردار بود تا در سال های پس از آن که نوعی نظام تک قطبی پدید آمد (همان، ۴۷).

همچنین ساختارهای مختلف نظام منطقه ای خاورمیانه و خلیج فارس نیز محدودیت های رفتاری خاصی را بر جمهوری اسلامی ایران تحمیل می‌کند زیرا به رغم تعامل بین نظام فرعی و نظام بین الملل، زیرسیستم های منطقه ای خاورمیانه و خلیج فارس از استقلال ساختاری نسبی برخوردارند. از این رو، در حالی که ساختار نظام بین الملل در دوران جنگ سرد دو قطبی بود ساختار نظام منطقه ای خاورمیانه چند قطبی بود. همچنین پس از فروپاشی شوروی و به ویژه بعد از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، نظام بین الملل بیشتر شبیه یک قطبی است. با توجه به حضور مستقیم آمریکا در خاورمیانه، ساختار این منطقه نیز به نوعی هژمونیک برون­زاست. در نتیبجه محدودیت های رفتاری ایران در نظام تک قطبی بیش از نظام دو قطبی می‌باشد.

در آیین مسیحیت نیز همانند یهودیت، ازدواج با بیگانگان ممنوع است لیکن در این آیین تنها علت ممنوع ازدواج با بیگانگان حفظ مصونیت اعتقادی افراد می‌دانستند به همین جهت دربارۀ مردان که به صورت طبیعی از مصنوعیت بیشتری برخوردارند آن هم در صورتی که معتقد باشند که مرد می‌تواند همسر خود را به آیین مسیح در آورد، این ازدواج مجاز قلمداد شده ولی ‌در مورد زنان به صورت مطلق ممنوع شده است. گو اینکه به احتمال قوی در همین تسامح جزئی نیز تحت تأثیر مکتب اسلام بوده اند. به هر حال، ازدواج با بیگانگان حتی ‌در مورد مردان مسیحی نیز در صورتی که همسر او به آیین غیر مسیحی باقی بماند ممنوع است. در حالی که در آیین اسلام چنین نیست آیین اسلام از همان آغاز به عنوان یک آیین جهانی مطرح شد؛ چرا که پیامبر اکرم(ص) برای همۀ افراد بشر به عنوان رحمتی برای جهانیان مبعوث گردید مسلمانان

برعکس یهودیان، تبلیغ و جهاد در مسیر گسترش توحید و مسلمان شدن دیگر ملل را از همان آغاز، وظیفه خود می‌دانستند و فلسفۀ اصلی جهاد در اسلام نیز همین بوده است.

اسلام از همان آغاز با روح عصبیت و ملی گرایی و هر گونه نژاد پرستی مخالف بوده و کوشیده است تا گرایش های ناسیونالیستی را در میان امت اسلامی ریشه کن سازد و عملاً نیز پیامبر (ص) مسلمانان را از هر قوم و ملتی که باشند با یکدیگر برابر قرار داد و با افتخارات نژادی، به شدت مبارزه نموده است. تردیدی نیست که ممنوعیت ازدواج با بیگانگان در موارد محدودی که مطرح بود، مبتنی بر حس ملی گرایی و برتری قومی نبوده است بلکه بی تردید این ممنوعیت به جهت مصنوعیت اعتقادی مسلمانان و دور نگه داشتن آنان از آلودگی اخلاقی و حفظ اصالت های خانوادگی بوده است.^[۳۴]

حقیقت این است که به حکم قرآن : « چیزهایی پاکیزه به آن ها حلال می‌کند و چیزهای ناپاک را حرام»^[۳۵] در اسلام حکمی بر خلاف عقل و فطرت اصیل انسان‌ها وجود ندارد؛ هر آنچه پاک و برای آدمیان مفید است، حلال شناخته شده و هر آنچه ناپاک و برای بشر مضر است حرام می‌باشد ‌بنابرین‏ به صورت کلی، عقل
می‌تواند داور حلالها و حرامها در شرع مقدس اسلام باشد، گو اینکه در بعضی موارد جزئی ممکن است فکر بشر از درک خصوصیات آن عاجز باشد. ‌در مورد ازدواج با بیگانگان نیز چنین است؛ اول اینکه اسلام بر تصورات واهی اقوام و ادیان مختلف خط بطلان کشیده و در بسیاری از مواردی که به بهانۀ بیگانه بودن شخص، حکم به ممنوعیت ازدواج با او داده‌اند اسلام ازدواج را جایز دانسته و مسلمانان را در انتخاب همسر، حتی از میان غیرمسلمان آزاد گذاشته است؛ البته مشروط ‌به این که همسر برگزیده شده از غیرمسلمان، آلودگی دیگری نداشته باشد و همچنین اوضاع و احوال اجتماعی به ضرر مسلمانان نبوده باشد؛ یعنی فرد مسلمانی که با غیر مسلمان ازدواج می‌کند و همچنین جامعه اسلامی، از این ناحیه دچار مشکلات نشوند و آسیب نبینند به دیگر سخن، آیین اسلام غیر مسلمانان را مشمول حکم واحدی نمی داند، بلکه در این زمینه قائل به تفصیل است؛ یعنی ازدواج با کسانی را که دارای آیین آسمانی اند، هر چند در ادامۀ کار دچار انحراف عقیدتی نیز شده باشند در اصل مجاز شمرده و از سوی دیگر، فقهای اسلام ازدواج با کسانی را که دارای عقیدۀ توحیدی نیستند منع ‌کرده‌است.

در آخر اینکه، فلسفۀ تحریم این ازدواج در قرآن و روایات، خوف تأثیرپذیری مردان و زنان مسلمان از غیرمسلمان و راه یافتن ضعف عقیدتی و اخلاقی آنان بر مسلمانان ذکر شده است. ولی از آن جا که این تأثیر پذیری ‌در مورد مردان ( به خصوص در دوران حاکمیت اسلام) ضعیف تر است لذا در شرایطی که غیرمسلمانان ضعیف بوده و با مسلمانان قرارداد ذمۀ امضا کرده باشند، به مردان اجازه ازدواج به لحاظ شرایطی داده شده ولی از آن جا که زنان به صورت نسبی در معرض تأثیرپذیری جدی تری قرار دارند، از این ازدواج مطلقاً منع شده اند.^[۳۶]

گفتارچهارم: انواع بیگانه در ایران

به طور کلی بیگانگان را می توان از نظر نحوه ورود و نوع حقوقی که از آن برخوردارند به دسته های مختلف تقسیم کرد مانند بیگانه عادی، مسافر، دانشجو، بازرگان، مأمور و … که هر یک به عناوینی وارد کشور می‌شوند در ذیل به چند نمونه متناسب با موضوع بحث اشاره می شود.

بند اول) مهاجرین

الف: دارندگان کارت آبی ( افغانیها)

پس از کودتای مارکسیستی در افغانستان و اشغال آن کشور از سوی شوروی سابق تعداد بسیار زیادی از افغانیها به کشور ایران هجوم آوردند. در سال ۱۳۶۱ وزارت کشور از طریق فرمانداریهای سراسر کشور اقدام به صدور کارت شناسایی سفید رنگ جهت این افراد نمودند و چون روند ورود این مهاجرین از راه های غیرمجاز ادامه داشت و این امر تبعاتی را به دنبال می آورد در سال ۱۳۶۳ به تجدید اقدام به شناسایی افاغنه شد و این بار کارت‌های سفید رنگ مخصوص که مشخصات و تصویر این افراد روی آن الصاق می شد برای آن ها در نظر گرفته شد چون وضعیت افغانستان همچنان بحرانی و نامعلوم بود و هجوم آن ها به ایران نیز متوقف نشد و هر ساله تعداد زیادی به مهاجرین افغانی افزوده می شد به همین منظور در سال ۱۳۶۷ مسئولین کشور تصمیم گرفتند که برای سومین بار افغانی ها را شناسایی کنند که در این سال کارت‌های آبی رنگ برای این منظور در نظر گرفته شد. لازم به ذکر است که این ‌کارت‌ها همان‌ طور که در آن ها قید شده صرفاً به منظور شناسایی در نظر گرفته شده اند اما عملاً اکثر آن ها به عنوان کارت اقامت قانونی استفاده می‌کنند ولی مقامات ایران با توجه به وضعیت اسفبار افغانستان با دیدۀ اغماض نسبت به اقامت آنان اقدام کرده‌اند. ^[۳۷]

ب) دارندگان کارت سبز (عراقی ها)

حضور عراقی ها در ایران را به طور محسوس می‌توانیم بعد از سال ۱۹۷۵ میلادی مشاهده کنیم ورود انبوه این افراد بعد از انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی آغاز شده به صورتی که هم اکنون تعداد زیادی از اتباع خارجی موجود در کشور ما را این دو گروه تشکیل می‌دهند. این افراد گروهی ایرانی الاصل هستند که رانده شده از عراق بوده و عمدتاًً در اردوگاه های موجود در غرب کشور اسکان داده شده اند گروهی نیز به علل دیگر از عراق خارج شده و به ایران رو آورده اند و گروهی نیز از دارندگان کارت سبز، اسرایی هستند که نادم شده و بعضی از آن ها حتی در کنار نیروهای ایرانی در جنگ تحمیلی بر علیه عراق جنگیدند. مسئولین وزارت کشور جهت عراقی ها کارت سبز را در نظر گرفتند در پایین کارت عراقی ها این جمله نوشته شده است « این کارت جهت استملاک اموال غیرمنقول اعتبار ندارد» مفهوم مخالف این جمله این است که جهت سایر اعمال حقوقی معتبر است اما در عمل اینطور نیست و اعتبار چندانی به کارت داده
نمی شود. چرا که این کارت نیز مانند کارت آبی افاغنه در اصل برای شناسایی در نظر گرفته شده است.^[۳۸] در مقام مقایسه این دو کارت می توان گفت با توجه به واقعیت های عملی و موجود هم و غم مسئولین کشور در جهت حمایت بیشتر از آوارگان عراقی بوده است و این را می توان از مقایسه امکانات اعطاء شده ‌به این دو دسته استنباط کرد. مثلاً برای عراقی ها در تعدادی از استان‌های غربی کشور شهرک هایی ساخته شده است که مهاجران عراقی در آن ساکن هستند و امکانات به نسبت بیشتری نسبت به افغانیها دریافت می‌کنند در حالی که در هیچ کجای کشور شهرک مسکونی در اختیار آوارگان افغانی نیست.

بند دوم : دارندگان دفترچه پناهندگی

ویکتور فرانکل^[۳۱] یکی از روان شناسان وجودگرا، بر رابطه ی بیان آزادی و مسئولیت تأکید می‌کند و می‌گوید که آزادی را هیچگاه نمی توان از ما انسان ها سلب کرد چرا که ما دست کم قادر به انتخاب نگرش و رفتار خود نسبت به هر گونه شرایط تعیین شده هستیم(آلفرد و بریت^[۳۲]، ۲۰۰۶). تعبیر خواص فرانکل از درمان اگزیستانسیالیست که همان معنادرمانی^[۳۳] است به ما می آموزد که معنا را نمی توان به زندگی دیکته کرد، بلکه معنای زندگی تنها از طریق جستجو در شرایط وجودی خود ما قابل اکتشاف است( گولد و کلام^[۳۴] ، ۱۹۹۳).

یکی دیگر از اهداف ‌گروه‌های اگزیستانسیالیست کمک به شرکت کنندگان در جهت رویارویی و مقابله با اضطراب هایشان است. مردم وقتی ‌به این ” باور” برسند که قدرت هدایت خود را دارند ، موفق خواهند شد کنترل زندگیشان را به دست بگیرند(کوری، ۱۹۹۵). از آنجا که معنای درمانی گروه باعث رشد انعکاس درونی و رشد خودآگاهی درونی می شود لنتز این رویکرد را برای از قید خارج کردن افراد بالغی که نیاز دارند الگوهای میان فردی قدیمی خود را (که سابقاً در خانواده اولیه ی وی کاربرد داشته ولی حالا دشواری هایی را برای مراجع به وجود آورده) عوض کنند، توصیه می‌کند(لنتز و گریگوری^[۳۵] ، ۲۰۰۳).

مرگ و نیستی :

در تفکر اگزیستانسیالیست، مرگ برای کشف معنا و هدف زندگی کاملاً ضروری است(هایدگر،۱۹۶۲). زندگی با معنا است درست ‌به این دلیل که باید روزی پایان یابد. زمان حال بسیار ارزشمند است. زیرا تمام آن چیزی است که ما واقعاً داریم(می، ۱۹۸۳) این طبیعت وابسته به زمان است که در ما این احساس شدید را به وجود می آورد که با زندگیمان کاری بکنیم، یعنی انتخاب بین تصریح زندگی به وسیله سعی در ” شدن” یا ممانعت از لغزش و اشتباه. ما توانایی این انتخاب و این “شدن” را داریم و بدون این انتخاب هرگز به درستی “زنده “^[۳۶] نخواهیم بود.

جستجو برای معنا :

انسان کنونی در مرحله گذر از دوران مدرن به سوی دنیای پست مدرن است، اما تصویر زندگی او با دلزدگی و مادی گرایی مخدوش شده است. در جوامع انسانی خصوصآ جوامع ثروتمند، احساس بی معنایی و عدم خوشبختی علی رغم رفاه مادی افزایش یافته است. تجربه نشان داده است که مادی گرایی در ایجاد شادی و احساس خوشبختی موفق نبوده است(عنایت ا…^[۳۷] ، ۲۰۰۵). چنانچه بنظر برخی از متخصصین روانشناسی یکی از مشخصه‌ های شخصیت سالم داشتن معنی و هدف در زندگی می‌باشد. شواهد نشان داده است که گاهی علت مراجعه افرادبه کلینیک جستجوی معنا است. پس باید درمانگران برای پاسخ ‌به این نیاز مراجعان مجهز باشند (ماسکارو ، روزن و موری^[۳۸] ،۲۰۰۴).

معنادرمانگری معادل واژه لوگوتراپی^[۳۹] یونانی است. واژه لوگوس^[۴۰] ، معادل معنا و تراپی^[۴۱] به معنای درمانگری است. این شیوه درمانگری کمتر به گذشته توجه دارد و بیشتر بر آینده ‌و معنای زندگی تأکید می‌کند (پاول و سومو^[۴۲] ، ۲۰۰۷).

فرانکل^[۴۳] از مهم ترین نظریه پردازان در حیطه معنا و هدف در زندگی^[۴۴] بوده است. او مبدع روش معنا درمانی^[۴۵] است. او در کار مشاوره با مراجعان سعی می کرد تا مراجع را به سوی هدفی که به زندگی معنا دهد، هدایت کند(پاول و سومو، ۲۰۰۷) و رویکردش بر مفاهیمی مانند معناجویی در زندگی، ناکامی فرد، روان آزردگی اندیشه زاد^[۴۶]، تکاپوی اندیشه ای^[۴۷]، تهی زندگی، قصد متضاد^[۴۸]، معنای عشق و معنای رنج در جریان درمان توجه دارد. به اعتقاد معنا درمانگران ناکامی علت اصلی روان آزردگی است، که در اصطلاح به آن روان آزردگی اندیشه زاد گویند؛ تلاش فرد برای یافتن معنا در زندگی به معنای تکاپوی اندیشه است و قصد متضاد که به آن قصد قوی یا وافر هم می‌گویند، تمایل به وقوع آن چیزی است که با رخ دادن آن مخالفیم. در این روی آورد از روش های مشاوره ای قبول مسئولیت، تحقق خود، زندگی گذران، معنویت و ایمان، استفاده می شود(شولنبرگ^[۴۹]، ۲۰۰۳) و افراد احساس می‌کنند به طور عمیقی می‌توانند در راه های معنادار زندگی با هم باشند( کوری، ۱۹۹۵).

اما قبل از آنکه نظر فرانکل در این حیطه مورد بررسی قرار گیرد به عنوان مقایسه نظریات برخی از صاحب‌نظران عرصه های مختلف در این زمینه ارائه می‌گردد.

به نظر اریک فروم^[۵۰] زندگی مولد، عشق و عقل باعث تحقق کامل استعدادهای انسان شده و زندگی او را معنادار می‌کند. مزلو^[۵۱] معتقد است معنا از طریق خودشکوفایی تحقق می‌یابد. فرد با انگیزه و رشد یافته در جریان تجارب اوج از خود فراتر می رود و می‌تواند معنای زندگی اش را دریابد. رولو می^[۵۲] از بعد دیگری به معنا می نگرد. به نظر او فردی که بر خودش متمرکز است انگیزه های درونی خود را به خوبی می شناسد و از توانایی انتخاب در خود با خبر است. چنین فردی می‌تواند با ارزش‌های والای خود زندگی کند و به دیگران عشق بورزد. زندگی این فرد معنادار خواهد بود. از منظر کریشنا مورتی^[۵۳] وقتی که فرد خود را بشناسد دنیا معنادار تر به نظر می‌رسد. از طریق مشاهده خود فرد می‌تواند از خود رها گردد و به مرحله آگاهی منفعل و خودفراموشی که همان عشق است، دست یابد(کریشنامورتی، ۱۳۷۴).

از نظرفرانکل(۱۹۶۳) راه های بسیاری برای پیدا کردن معنا وجود دارد : کار، عشق، رنج و انجام کار برای دیگران. اما به عقیده او ۳ رویکرد عمده برای یافتن معنا در زندگی وجود دارد : ارزش‌های تجربی^[۵۴] ، ارزش‌های خلاق^[۵۵] و ارزش‌های نگرشی.

ماسکارو، روزن و موری(۲۰۰۴) معنا را شامل سه سطح می دانند : معنای شخصی^[۵۶]، معنای ضمنی^[۵۷] و معنای معنوی^[۵۸] . معنای شخصی تفکر ‌در مورد چارچوب یا فلسفه زندگی را شامل می شود. ‌بنابرین‏ هنگامی که فرد ‌بر اساس چارچوب مورد نظر زندگی کند احساس رضایت به وی دست می‌دهد. معنای ضمنی به انجام فعالیت‌ها و بها دادن به نگرش‌هایی اشاره دارد که افراد به طور معمول آن ها را لازمه یک زندگی بامعنا می دانند. به نظر ونگ^[۵۹](۱۹۹۸ به نقل از ماسکارو، روزن و موری، ۲۰۰۴) معنای ضمنی آن چیزی است که افراد به هنگام گفتن کلمه معنا به آن اشاره دارند. معنای معنوی نیز شامل باور افراد ‌در مورد این است که زندگی یا برخی نیروهای آن دارای کارکردی هدفمند و با اراده هستند و زندگی به مثابه راهی است که افراد آن را طی می‌کنند و با هم در آن شریک هستند.

ونگ با بهره گرفتن از روش های کیفی و تحلیل عوامل دریافت که زندگی معنادار شامل ۷ زیر مقیاس می‌باشد که به شرح زیر می‌باشند.

1. 1. پیشرفت^[۶۰] : پیگیری اهداف مهم زندگی و دستیابی به آن ها.

1. 1. روابط^[۶۱] : شامل مهارت‌های اجتماعی می‌باشد.

1. 1. مذهب : شامل اعتقادات مثبت و خوش بینانه ‌در مورد خدا و رابطه با او می شود.

1. 1. خودشکوفایی : تعهد به پیشرفت غیر خود خواهانه.

1. 1. پذیرش خود^[۶۲] : پذیرش فروتنانه محدودیتهای خود.

1. 1. صمیمیت^[۶۳] : داشتن روابط عاطفی نزدیک.