۵ ـ و بهترین برادران از قبیله بنی هاشم از ناحیه مادری و بهترین برادر از قبیله تو بع از ناحیه پدرهستیم
۶ـ. و بهترین یار و یاور در بهترین سینه هایی که برای تو سپر بودند

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۷ـ. و من بدین خاطر تو را یاد مى کنم و مى ستایم بى آنکه دلق ریا بر تن کنم و خود را پرهیزگار بنمایانم یا ادعاى آن داشته باشم
۸ـ در سینه ام جای گرفتی در حالی که شک و شبه در چهار طرف دیواره قلبم شک برانگیز بود.
۳ ـ ۱۹ ـ سروده های دینی و مذهبی جواهری
جواهرى قصیده «عاشورا» را در سال ۱۹۳۵ میلادى سرود که یکى از دو قصیده ى اوست که هر ساله با گذشت زمان، گرم و پر شور در عزاى حسین (ع) خوانده مى شود. شاعر در این قصیده حرکت قیام امام حسین (ع) را از زمان ترک سرزمین حجاز تا عراق و شهادت آن حضرت (ع) در صحراى کربلا بیان مى کند. همچنین از چگونگى حکومت دارى یزید و دائم الخمر بودن او و گستراندن دشمنى هاى جاهلى در میان امت اسلامى توسط وى، سخن مى راند: (الأعرجى، ۲۰۰۲ م: ۱۳۵)

مشی ابن «علی» مِشیهًْ اللیث مُخدِرا
تحدَّته فى الغاب الذئاب فأصحرا

و ما زالت الأضغانُ به ابن أُمیهًْ

تُراجع منه القلبَ حتى تحجَّرا

و کان یزیدٌ بالخمور و عصرها

مِن الحکمِ ملتفُّ الوشائج أبصرا

بنو هاشم رهطُ النبىِّ و فیهمُ

ترعرع هذا الدینُ غَرسا فأثمرا

فکلُّ أمور المسلمین بساعهًٍْ

من المجلس الزاهى تُباع و تُشترى

(جواهری، ۲۰۰۴: ج۲: ۲۵۴)
۱ ـ زاده على (ع) همچون شیر بیشه اى راه مى پیماید که گرگ هاى آن بیشه او را به مبارزه طلبیده اند اما او از آن ها روى گردانیده و رو به صحرا نهاده است.
۲ ـ و کینه ها پیوسته در دل آل امیه انباشته شد تا قلب هایشان چونان سنگ، سخت ومحکم گردید.
۳ ـ و یزید نسبت به میگسارى و مى ساختن آگاه تر است و پیوندى نزدیکتر با آن دارد تا حکمرانى و حکومت کردن.
۴ـ اما بنى هاشم خانواده پیامبرند و دین خدا در میان این خانواده کاشته و به ثمر نشسته است.
۵ ـ در مجالس پر طرب یزید تمامى امور مسلمانان در یک لحظه در معرض خرید و فروش قرار مى گیرد.
جواهری در تبیین حماسه دینی خود به ویژه در ذکر مصیبت هاى امام حسین (ع) قصیده «آمنت بالحسین» به حسین (ع) ایمان آوردم) را در ۶۴ بیت در بحر متقارب و با قافیه عین مکسور سروده است. رویکرد تأمل گراى وى به خوبى از ظاهر آن قصیده پیداست. شالوده ى این قصیده با قصاید سیاسى و ملى و قومى که قبل و بعد از آن سروده است، تفاوتى ندارد. این قصیده، اساس فرهنگ رسمى و ملى است که در مجالس و مناسبت ها و منبرها تلاوت مى شود (الأعرجى، ۲۰۰۲: ۲۲۱) جواهرى همانند پیشینیان مستقیماً به شکل ضمیر مخاطب شنونده را خطاب قرار داده و با تأکید بر این نکته که این قبر، منور و نورانى به شهید شجاعى مى باشد، دعوت به سیراب نمودن قبر امام حسین (ع) مى کند.