ــــــ . “توجیه مواردی از تطور نظم و نثر در سبک‌شناسی ادب فارسی از دیدگاه زبان شناسی”، در کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی (۱۸ـ۲۰ فروردین‌ماه ۱۳۷۱)، مجموعه مقالات دومین کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۱، ص ۱۵۳ـ۱۶۶.
سابقه بررسی تحولات در فرایندهای آوایی؛ علت اصلی تغییرات آوایی؛ بررسی تغییرات آوایی چند واژک از دوره باستان تاکنون.
ــــــ . “چند نکته از چند استاد”. وحید. پیاپی۲۳۷. مرداد ۲۵۳۷=۱۳۵۷، ص ۵۰ـ۵۶، ۶۰.
ایرانیان و دستور زبان عربی؛ اولین دستور زبان فارسی؛ معرفی چند کتاب دستور زبان فارسی نوشته خارجیان.
ــــــ . “زبان شناسی نوین در زبان فارسی”، در: سخنواره، پنجاه و پنج گفتار پژوهشی به یاد دکتر پرویز ناتل خانلری. به‌کوشش ایرج افشار و هانس روبرت رویمز. تهران: توس، ۱۳۷۶، ص ۱۲۳ـ۱۲۹.
اولین محققان ایرانی و غیرایرانی؛ ماهیت تکیه در زبان فارسی؛ تحقیقات علمی و آزمایشگاهی انجام شده.
ــــــ . “سنجش مصوت‌های زبان فارسی”. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی اصفهان. دوره۲. ش۱. مهرـ اسفند ۱۳۶۱، ص ۸۱ـ۹۸.
فورمان؛ شناختن و تعیین کیفیت صوتی مصوت‌ها؛ سنجش مصوت‌های زبان فارسی معاصر “شیوه گفتار تهران”.
ــــــ . “گرایش تداول واژه در زبان فارسی”، در کنفرانس زبان شناسی کاربردی (تهران، ۲۳ـ۲۵ اسفندماه ۱۳۷۹)، مجموعه مقالات چهارمین کنفرانس کاربردی. به‌کوشش علی میرعمادی، زیرنظر معاونت پژوهشی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۹، ج۱، ص ۲۶۵ـ۲۷۳.
لزوم تداول واژه یا تکواژ، آمارگیری فورمول زیف ـ ماندل بروت بر تعدادی از کلمات فارسی.
ــــــ . “نوای گفتار در فارسی” [نقد اثر تقی وحیدیان کامیار]. زبان شناسی. س۳.ش۱. پیاپی ۵. بهارـ تابستان ۱۳۶۵، ص ۸۵ـ۸۸ .
ــــــ . “همزه در زبان فارسی”. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان. س۸ . ش۹. ۱۳۵۲، ص ۵۸ـ۷۰.
تعبیر دستور زبان سنتی از همزه؛ تعبیر برخی زبان شناسی؛ شیوه تولید همزه در دستگاه واجی.
ستوده، غلام‌رضا. “بخش دوم در مورد «مورد» کاربردهای معنایی مورد”. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران، س۲۹، ش۱ـ۲. پیاپی ۱۱۷ـ۱۱۸. بهارـ تابستان ۱۳۷۰، ص ۲۷۹ـ۲۸۴.
معانی کلمه “مورد” در عبارت‌های فعلی؛ معانی کلمه «مورد» در غیر عبارت‌های فعلی.
ــــــ . “در مورد «مورد»”. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران. س۲۸. ش۳ـ۴. پیاپی ۱۱۵ـ۱۱۶. پاییزـ زمستان ۱۳۶۹، ص ۱۱۵ـ۱۵۶.
“مورد” در عبارت فعلی به عنوان الگو یا انگاره؛ ترکیبات مورد؛ چند کلمه مناسب به جای “مورد”/ معانی کلمه “مورد” در عبارت‌های فعلی؛ معانی کلمه “مورد” در غیر عبارت‌های فعلی.
ــــــ . “نقش حرکات و اصوات و بعضی کلمات در مکالمه فارسی”. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران. س۲۴. ش۳ـ۴. پیاپی ۹۹ـ۱۰۰. مرداد ۱۳۵۸، ۲۲۵ـ۲۳۰.
الف) نقش حرکات ب) نقش اصوات ج) نقش عبارات یا کلمات.
ستوده، محمدرضا. “مروری بر چند مقاله از استاد اوستا”، در: افسوس بی‌سخن، یادنامه استاد اوستا. به‌کوشش محمدحسین رحمانی. تهران: حوزه هنری، ۱۳۷۳، ص ۹۹ـ۱۰۴.
هنر ترکیب سازی در شعر و مقاله‌های اوستا.
ستوده، منوچهر. “خوئینی (یکی از لهجه‌های آذری)”. فرهنگ ایران زمین. ج۶. ۱۳۳۷، ص ۳۲۴ـ۳۲۷.
…. افعال …
ــــــ . “صرف فعل در دستور زبان فارسی”. آینده. س۱۹. ش۴ـ۶. تیرـ شهریور ۱۳۷۲، ص ۳۳۴ـ۳۳۸.
بیان مبهم مباحث دستوری در مقدمه برهان قاطع؛ عبدالعظیم خان قریب و مبحث فعل و مشتقات آن؛ نظر مهدی قلی‌خان هدایت درباره کتاب “دستور سخن”.
سجادی، ضیاءالدین. “[ترکیب پدافند، دادار]” [ پرسش و پاسخ]. یغما. س۲۳. ش۲. پیاپی۲۶۰. اردیبهشت ۱۳۴۹، ص ۱۲۱ـ۱۲۲.
پیشینه «ید» و «یاد»؛ پسوند «ار».
ــــــ . “[ صیغه مبالغه]” [پرسش و پاسخ]. آشنا. س۲. ش۱۱. خردادـ تیر ۱۳۷۲، ص ۵۴.
حروف «وه» در میوه، گیوه و…؛ صیغه مبالغه در زبان فارسی.
سجادیه، محمدعلی. “پژوهشی پیرامون ریشه‌های مشترک فارسی، ایلامی و اوستایی”. فروهر. س۲۷. ش۱۱ـ۱۲. بهمن ـ اسفند ۱۳۷۱، ص ۳۶ـ۳۷.
تحقیقی پیرامون پسوند ایلامی «ایر= IR» و نقش آن در زبان فارسی؛ شباهت پسوند «ایر» با برخی پسوندهای انگلیسی و روسی.
ــــــ . “پسوند «لم» در زبان گیلکی”. گیله‌وا. س۴. ش۳. پیاپی ۳۴. آذرـ دی ۱۳۷۴،?ص.*
ــــــ . “کندوکاوی در گویش گیلکی”. گیله‌وا. س۵. ش۳۹. بهمن – اسفند ۱۳۷۵، ص ۳۴ـ۳۵.
۱ـ شناخت گویش گیلکی ۲ـ اتیمولوژی گویش گیلکی.
سرابی جیران‌بلاغی، میثم. “نارسایی‌های موجود در کتاب‌های فارسی و دستور دوره سه ساله راهنمایی‌”. رشد معلم. ش۱۰۲. ۱۳۷۳، ص ۲۶ـ۲۸.*
سروشیار، جمشید. “ده، دهی، دهید، دهاد، دهاده “. یغما. س۲۶. ش۱۰. پیاپی۳۰۴. دی ۱۳۵۲، ص ۵۸۶ـ۵۸۸.
کاربرد واژه‌های ده،…. درمتون قدیم فارسی و تازی.
سرهنگیان، حمید. “شرحی کوتاه درباره واکه‌های فارسی (vowels)”. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز. س۲۹. ش۴. پیاپی ۱۲۴. زمستان ۲۵۳۶=۱۳۵۶، ص ۴۵۱ـ۴۶۱.
واج؛ نقش واج؛ تقسیم‌بندی واج؛ توصیف فونتیکی واج.
ــــــ . “فعل معین در زبان‌ فارسی”. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز. س۲۵. ش۱. پیاپی ۱۰۵. بهار ۱۳۵۲، ص ۵۱ـ۶۲.
نظر برخی دستورنویسان؛ بررسی اختلاف نظرها.
ــــــ . “گونه‌شناسی زبان”، در کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی (تهران، ۲۳ـ۲۵ اسفندماه ۱۳۷۵)، مجموعه مقالات چهارمین کنفرانس زبان شناسی کاربردی. به‌کوشش علی میرعمادی، زیرنظر معاونت پژوهشی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۹، ج۱، ص ۴۶۳ـ۴۷۴.
آرایش کلام؛ همگانی‌های زبان؛ کاربرد گونه‌شناسی.
ــــــ . ” مقابله واکه‌های فارسی و آذربایجانی”. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز. س۲۴. ش۲. پیاپی۱۰۳. تابستان ۱۳۵۱، ص ۲۶۱ـ۲۷۵.
بررسی انحرافات صوتی؛ مقابله واکه‌های فارسی و آذربایجانی طبق قانون هم‌آهنگی واکه‌ای؛ واج‌آرایی زبان آذربایجانی و فارسی؛ انحرافات واکه‌ای؛ مقایسه توزیع واکه‌ها.
سعادت، اسماعیل. “«را»ی بعد از «یا»ی نکره”. نشردانش. س۱۶. ش۱. بهار۱۳۷۸، ص ۱۷ـ۲۶.
وجه تسمیه “را”ی حرف نشانه؛ تضاد ذی‌روح و غیر ذی‌روح؛ تقابل حقیقی و مجازی؛ تقابل وجود قبلی و وجود بعدی؛ گرایش به حذف “را”.
ــــــ . ” زبان فارسی ممیز ذی روح از غیر ذی روح “. نشر دانش. س۱۴. ش۵. مردادـ شهریور ۱۳۷۳، ص ۷ـ۱۴؛ ش۶. مهرـ آبان ۱۳۷۳، ص ۶ـ۱۰.
تفاوت زبان‌های فارسی و فرانسه در تقسیم‌بندی اسم به مذکر و مؤنث؛ نشانه‌های تمایز حاکم بر زبان فارسی/ تشخیص؛ افعال اسنادی و مجهول ؛ تشبیه.
سعیدی سیرجانی، علی‌اکبر. “برای تهیه فرهنگ جامع فارسی با فرهنگ‌های جامع موجود چه کنیم؟”. کتاب توس. س۳. پاییز۱۳۵۲، ص ۱۸۱ـ۲۰۱.*

سلامی، عبدالنبی [دوانی]. “ساخت فعل در گویش دوانی”. زبان شناسی. س۵. ش۲. پیاپی۱۰. پاییزـ زمستان ۱۳۶۷، ص ۹ـ۲۸.
ساخت فعل در گویش دوانی.