(این مقاله در کتاب “نامه مینوی”، از انتشارات سنایی و کتاب “فرخنده پیام” از انتشارات دانشگاه مشهد چاپ شد.)
کریمی حقیقی، سیمین. “از ژرف ساخت تا ساخت منطقی و نظریه مینمالیست”. زبان شناسی. س۱۲. ش۱ـ۲. پیاپی ۲۳ـ۲۴. ۱۳۷۴، ص۴۷ـ۹۵.
۱ـ پیشگفتار ۲ـ مدل استاندارد و ژرف‌ساخت ۳ـ تحول بین سال‌های ۱۹۶۵و۱۹۲۲ ۴ـ‌ مثال‌ها ۵ـ پیامد.
ــــــ . “دگرگونی‌های نوین در دستور زایشی ـ گشتاری”. زبان شناسی. س۴. ش۱ـ۲. پیاپی ۷ـ۸ . ۱۳۶۶، ص۲ـ۲۵.
نگاهی کوتاه به تاریخچه زبان شناسی در آمریکا؛ رکورد دستور گشتاری و پیدایش معناشناسی زایشی؛ نظریه استاندارد گسترش یافته؛ نظریه حاکمیت و وابستگی.
ــــــ . “ساخت‌های بدون فاعل در زبان فارسی”، ارائه شده در نخستین هم‌اندیشی دستور زبان فارسی (تهران، ۲۸ـ۲۹ بهمن‌ماه ۱۳۸۲).*
ــــــ . “نقدی بر مقاله «پیرامون “را” در زبان فارسی»” [نقد اثر محمد دبیرمقدم]. زبان شناسی. س۸ . ش۱ـ۲. پیاپی ۱۵ـ۱۶. ۱۳۷۰، ص۲۳ـ۴۱.
۱ـ اشکالات کلی ۲ـ مسایل تحلیلی ۳ـ مسایل مربوط به رساله کریمی (۱۹۸۹) ۴ـ پیامد.
کریمی دوستان، غلام‌حسین. “برخی ترکیبات و اشتقاقات فارسی و نظریه ساخت موضوعی”. مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز. دوره ۱۵. ش۲ـ دوره ۱۶. ش۱. پیاپی ۳۰ـ۳۱. بهارـ پاییز ۱۳۷۹، ص۱۹۳ـ۲۰۱.
۱ـ ترکیبات و اشتقاقات فارسی ۲ـ ساخت موضوعی ۳ـ گروه‌های فعلی و ساخت موضوعی.
ــــــ . “دستگاه واجی گویش کردی سنندج”. زبان شناسی. س۱۰. ش۱. پیاپی ۱۹. بهارـ تابستان ۱۳۷۲، ص۵۵ـ۶۲.
صامت‌ها؛ مصوت‌ها؛ ساخت هجا.
ــــــ . “ساختمان هجا در زبان کردی”. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد. س۳۵. ش۱ـ۲. بهارـ تابستان ۱۳۸۱، ص۲۳۵ـ۲۴۸.
۱ـ درآمد ۲ـ هجا و ساختمان آن ۳ـ هجا و ساخت‌های هجایی در گویش کردی ۴ـ چهار سُمج‌تراز صوت و واژه.
ــــــ . “علامت جمع «گان» در فارسی”. رشد آموزش ادب فارسی. س۵. پیاپی ۲۱ـ۲۲. تابستان ـ پاییز ۱۳۶۹، ص۶۰،۲۳.
جمع اسم‌ها و صفت‌های فارسی مختوم به “ه”؛ ذکر چند نظریه درخصوص این پدیده؛ بررسی تحول حروف از مرحله میانی به مرحله جدید.
کزازی، جلال‌الدین. “پویه پایای پارسی”، درکنفرانس نظری و کاربردی (تهران، ۱۸ـ۲۰ فروردین‌ماه ۱۳۷۱)، مجموعه مقالات دومین کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی. به کوشش علی میرعمادی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۳، ص۳۶۵ـ۳۷۷.
۱ـ دگرگونی‌های آوایی ۲ـ ریخت‌های نحوی ۳ـ سرشت زبان.
ــــــ . “ریخت‌شناسی واژگان در گویش‌های بومی”. کیهان فرهنگی. س۱۲. پیاپی ۱۲۴. آذرـ دی ۱۳۷۴، ص ۳۴ـ۳۷.
الف ـ شش واژه مشترک در زبان کردی و دری کهن ب ـ چهار واژه در زبان کردی و پهلوی ج ـ دو واژه مشترک در زبان کردی و اوستایی.
کسروی، احمد. “[اسم مصدر بیننده و بینش]” [پرسش و پاسخ]. پیمان. س۷. ش؟، ص ۴۷۲ـ۴۷۳*؛ نیز در: احمد کسروی. نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۴۳۷ـ۴۳۹.
اسم مصدر آفریدن و گزیدن؛ دو ریشه بودن برخی کار (فعل)‌های زبان فارسی.
ــــــ . “پسوند «آر»”. پیمان. س۳. ش۱۱ـ۱۲. بهمن ـ اسفند ۱۳۱۵، ص۷۱۰ـ۷۱۲؛ نیز در: احمد کسروی. نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۲۴۲ـ۲۴۴.
پسوند و پیشوند در زبان فارسی؛ معانی پسوند “آر”.
ــــــ . “پسوند و پیشوند”. پیمان. س۴. ش۱. خرداد ۱۳۱۶، ص۳۸ـ۳۹؛ ش۲. تیر ۱۳۱۶، ص۱۱۶ـ۱۲۰؛ ش۸ . دی ۱۳۱۶، ص۵۱۱ـ۵۱۲.
آلودگی زبان فارسی؛ معانی پیشوند و پسوند/ بر؛ فرو/ پسوند “مند”؛ تفاوت پسوند “ور” و “وند”.
ــــــ . نوشته‌‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان: “پسوند و پیشوند”. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۳۷۸ـ۳۸۰.
دش ـ دژ؛ بر ـ فرو ـ در ـ باز.
ــــــ . “پسوندهای تفضیلی: تر، ‌ترین، است” [پرسش و پاسخ]. پیمان. س۴. ۱۳۱۶، ص ۴۹۷*؛ نیز در: احمد کسروی. نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۳۳۱.
“ست” در کلمه‌های مهست، بهست، نخست و نزست.
ــــــ . “پیره‌زنان و پیره‌مردان ـ همشیره” [پرسش و پاسخ]. پیمان. س۴. ۱۳۱۶. ص ۳۵۳ـ۳۵۶*، نیز در: احمد کسروی. نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۳۲۵ـ۳۲۶.
پیرزن یا پیره‌زن؟؛ همشیر یا همشیره.
ــــــ . “پیشوند و پسوند”. پیمان. س۴. ش۴. ۱۳۱۶، ص۲۴۷ـ۲۴۸؛ ش۶. آبان ۱۳۱۶، ص۳۵۷ـ۳۵۹؛ ش۹. بهمن ۱۳۱۶، ص۵۶۶ـ۵۶۷.
پیشوند “در”/ پیشوند “دش ـ دژ”/ چهار معنی برای پیشوند “باز” وقتی که به فعل می‌چسبد.

ــــــ . نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان: “پیشوند و پسوند”. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۲۹۴ـ۳۱۰.
معادل‌های کلمه‌های “پیشوند” و “پسوند” در اروپا؛ بر؛ فرو؛ در؛ دش ـ دژ؛ پسوند “مند”؛ پیشوند “باز”.
ــــــ . “پیشوندها و پسوندها”. پرچم نیمه ماهه. ش۲، ص۳ پشت جلد*؛ ش۳، ص ۳ پشت جلد*؛ ش۴، ص۳ پشت جلد*؛ نیز در: احمد کسروی. نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۴۷۳ـ۴۷۶.
“آچ”/ “آد”/ “آک”/ درباره پسوند “ین”.
ــــــ . “تغییر تلفظ کاف و گاف در زبان فارسی” [پرسش و پاسخ]. پیمان. س۲، ص۵۸۴*؛ نیز در: احمد کسروی. نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۱۵۸ـ۱۵۹.
صدای کاف و گاف هنگام مصادف شدن با “الف” یا “واو” یا “ضمه”.
ــــــ . “«دبستان» بسیط است یا مرکب؟” [پرسش و پاسخ]. پیمان. س۲، ص۵۲۰*؛ نیز در: احمد کسروی. نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۱۵۷ـ۱۵۸.
اصل کلمه دبستان.
ــــــ . “درباره زبان” [گونه‌های کار (فعل)]. پیمان. س۵. ش۱. آذر ۱۳۱۷، ص۱۷ـ۲۴؛ ش۴. ۱۳۱۷، ص۱۶۱ـ۱۶۸؛ نیز در: احمد کسروی. نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۳۴۷ـ۳۶۳.
۱ـ بازگویی (خبر)/ گونه‌های اکنون/ برخی از گونه‌های «دارم».
ــــــ . “در پیرامون زبان”. پیمان. س۴. ش۳. مرداد ۱۳۱۶، ص۱۷۱ـ۱۸۳؛ ش۴. شهریور ۱۳۱۶، ص۲۴۹ـ۲۵۷؛ ش۵. مهر ۱۳۱۶، ص۳۱۶ـ۳۲۰؛ ش۶. آبان ۱۳۱۶، ص۳۶۰ـ۳۶۱؛ ش۷. آذر ۱۳۱۶، ص۴۳۱ـ۴۴۰؛ س۵. ش۹. مرداد ۱۳۱۸، ص۳۶۹ـ۳۷۵؛ش۱۰. شهریور ۱۳۱۸، ص۴۲۵ـ۴۳۲.
آسیب‌های زبان فارسی؛ کار (فعل) و گونه‌های گذشته و اکنون آن در زبان فارسی/ توضیحاتی دیگر درباه گونه‌های گذشته و اکنون از کار (فعل)/ فهرست گونه‌های گذشته و اکنون برای کار (فعل)/؛ چند نمونه از آمیختگی گونه‌های یادشده/ زبان اسپرانتو و شباهت آن به زبان فارسی؛ چند نکته درباره پسوند و پیشوند/ فرمان (امر) و گونه‌های آن/ آلودگی‌های زبان فارسی/ آلودگی‌های زبان فارسی (ادامه مبحث گذشته).
ــــــ . نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان: “در پیرامون زبان”. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۳۶۳ـ۳۶۹.
(این مقاله در مجله پیمان، س۵، ص۳۶۹ـ۳۷۵ چاپ شده است.)
ــــــ . “در پیرامون زبان فارسی” [گونه‌های کار (فعل)]، در: احمد کسروی. نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۲۶۹ـ۲۹۴.
گونه‌های گذشته (ماضی)؛ گونه‌های اکنون (مضارع)؛ نارسایی زبان به خاطر درآمیختگی زبان فارسی؛ گونه‌های فرمان (امر).
ــــــ . “دستور پیمان ـ یا دستور نوین”. پیمان. س۶. ش۸ . آبان ۱۳۱۹، ص پشت جلد*؛ ش۹. آذر ۱۳۱۹، ص پشت جلد*؛ ش۱۰. دی ۱۳۱۹، ص پشت جلد*؛ ش۱۱. بهمن ۱۳۱۹، ص پشت جلد*؛ نیز در: احمد کسروی. نوشته‌های کسروی در زمینه زبان فارسی. به کوشش حسین یزدانیان. تهران: مرکز نشر سپهر، ۱۳۵۷، ص۴۰۷ـ۴۱۱.
۱ـ داشتن، معنی و کابردهای آن ۲ـ بودن و گونه‌های آن.