• – شهرام کیوان فر، مبانی فلسفی تفسیر قانون، پیشین، ص۹۶ ↑
  • – همان، ص ۹۶. ↑
  • -Easy cases. ↑
  • – Hard cases include cases when the court overrules textbook rules, encounters an ambiguous rule which may or may not apply, chooses between two rules which might both apply. ↑
  • -Penumbra. ↑
  • -Open area. ↑
  • -Hard case. ↑
  • – Ronald Dworkin , “Judicial Discretion”’, The Journal of Philosophy, Vol. 60, No. 21, American Philosophical Association, Eastern Division, Sixtieth Annual Meeting, p. 627

↑

  • -Constructive interpretation ↑
  • -Scott J. Shapiro, “The Hart-Dworkin Debate, A Short Guide for the Perplexed“, Yale University – Law School, no. 77 , 2007, ۳۴-۳۷ ↑
  • – محمد راسخ، حق و مصلحت، تهران، طرح نو، ۱۳۸۷، چاپ سوم، ص۶۳ و ۷۴ ↑
  • – البته باید توجه داشت که خارجی بودن قواعد اخلاقی نسبت به حقوق از نظر پوزیتیویست ها به معنای ماهیت جدا داشتن این قواعد نیست تا آن جا که ژرژ ریپر در عین حال که دانشگاه ها و دیوان‌ها را پرستش گاه قانون می داند، معتقد است که حقوقدان باید در راه نفوذ آرمان های اخلاقی در حقوق تلاش کنند: مالوری، فیلیپ، اندیشه های حقوقی، ترجمه ی مرتضی کلانتریان، تهران، نشرآگه، ۱۳۸۳،ص ۴۰۰. ↑
    • – قضیه هایی را که برای قاضی مشخص است را هارت «core case»، دورکین«easy case»و پاسنر «legalizedcases» می نامند. ↑

      • ( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

  • – Regulated Case ↑
  • -Unregulated Cases ↑
  • – قضیه هایی که برای قاضی مشخص نمی‌باشد و دارای ابهام می‌باشد را هارت «penumbra»، دورکین «hard case» , و پاسنر «open area» می نامند. ↑
  • – J.Raz, The Authority of Law,Oxford, Clarendon, 1979, p. 199 and 49. ↑
  • – Ibid,p. 181. ↑
  • – Ibid, p. 193. ↑
  • – jurisprudential Application ↑
  • – Andrew Legg,The Margin of Appreciation in International Human Rights Law: Deference and Proportionality, Oxford University Press, 2012,p.3. ↑
  • – European Court of Human Rights(ECtHR). ↑
  • – منظور از مقامات ملی عبارتند از دولت ها، محاکم و دیگر مراجع ملی. ↑
  • – Specific Contexts ↑
  • – Murat Tümay, op.cit , p. 201 ↑
  • -Ibid , p. 202. ↑
  • – Brannigan and McBride v United Kingdom , Judgement of 25 May 1993, para 43:”The Court recalls that it falls to each Contracting State, with its responsibility for “the life of [its] nation”, to determine whether that life is threatened by a “public emergency” and, if so, how far it is necessary to go in attempting to overcome the emergency. By reason of their direct and continuous contact with the pressing needs of the moment, the national authorities are in principle in a better position than the international judge to decide both on the presence of such an emergency and on the nature and scope of derogations necessary to avert it. Accordingly, in this matter a wide margin of appreciation should be left to the national authorities.” ↑
  • – Aksoy v Turkey , Judgement of 18.12.1996, para. 68. ↑
  • – Ireland v. the United Kingdom , judgment of 18 January 1978, Series A no. 25, pp. 78-79, para. 207. ↑
  • -Onder Bakircioglu, “The Application of the Margin of Appreciation Doctrine in Freedom of Expression and Public Morality Cases”, German law Journal, 08 , No. 07, p.723. ↑
  • – Public Morals. ↑
  • -Better Placed. ↑
  • -Local Values. ↑
  • – Jan Kratochvíl , “ The Inflation of the Margin of Appreciation by the European Court of Human Rights”, Netherlands Quarterly of Human Rights , 29/3 ,2011 , p. 342 ↑
  • -European Court of Human Rights, ‘Dialogue between Judges’ ,2010,p. 17. ↑
  • – Jan Kratochvíl,op.cit , p. 324. ↑
  • -Brannigan and McBride v United Kingdom , op.cit , Dissenting Opinion of JudgeMakarczyk, para 2:… that the Court accepts the derogation only as a strictly temporary measure…” ↑
  • – Relying on Article ۱ of Protocol No. ۱ (protection of property) to the European Convention on Human Rights ↑
  • – Grifhorst v. France, Application No. 28336/02 , judgment of 26 February 2009, para. 83. ↑
  • -Gabrić v. Croatia , Application No. 9702/04, , judgment of 5 February 2009:” … The Court therefore concluded that there had been a violation of Article 1 Protocol 1 to the Convention and awarded Ms Gabrić EUR 10,000 in respect of pecuniary damage and EUR 1,850 for costs and expenses…” ↑
  • – کنفرانس جهانی حقوق بشر، ۱۹۹۳ وین، نخستین نشست جهانی به منظور تجدید نظر و بازنگری در خصوص حقوق بشر در دنیای معاصر بود. حدود ۱۷۱ دولت عضو ملل متحد در این کنفرانس شرکت داشتند. این دولتها بیانیه های وین را با کنسانسوس پذیرفتند. اعلامیه وین، هیچگونه شک یا ابهامی را پیرامون جهانشمولی حقوق بشر بر جای نگذاشت. بطوریکه در بند «۱» بخش یکم اعلامیه مزبور آمده است: «سرشت جهانشمولی این حقوق و آزادیهای اساسی انکار ناپذیر است….» و در بند «۵» همین بخش تصریح شده است:«تمامی انواع حقوق بشر جهانشمول و تقسیم ناپذیراند و باهم وابستگی متقابل وارتباط تنگاتنگ دارند. جامعه بین‌المللی باید حقوق بشر را به نحوی فراگیر، عادلانه و منصفانه برپایه ای برابر در نظر بگیرد و برای کلیه حقوق اهمیتی یکسان قائل شود. ضمناً، در نظر داشتن پیشینه های ملی، منطقه‌ای و تنوع زمینه های: تاریخی، فرهنگی و مذهبی، برعهده دولتهاست که صرف نظر از نظام سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، به تقویت و حمایت از تمام حقوق بشر و همه آزادیهای سیاسی بپردازند”»

World Conference on Human Rights, 14-25 June 1993, Vienna, Austria , art 1 and 5 ↑

  • – مقدمه منشور آفریقائی حقوق بشر و خلقها «…. با در نظر گرفتن خصوصیات سنن تاریخی و ارزشهای تمدن آفریقائی که باید الهام بخش و توصیف کننده آنها در برداشت از حقوق بشر و خلقها باشد…» ↑
موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...