در وجود چون اویی ، همچون منی ، شرم وحیا را می درد و به کجا و چگونه بودن توجه ای نمی کند .
جام دُرد و آب دهان با هم سر کشم ، از دو مستی کی هوشیاری بود .
اندوه من برروزی که دیدار دور شد ، و یار آهنگ رفتن کرد ، و اندوه من بر آن فراقی که او را به سوی
( نیربین ) بدرقه کرد .
* * *
ای کاش قلبم در شرف مرگ قرار می گرفت وقتی که با او وداع گفتم ، آه ، دیگر سر کشیدن آب گوارای
دهان یار مرا شفا نمی بخشد .
و او در حالی که ذهن من هم رکابش بود با نگاهی فتنه انگیزمرا وداع گفت ( در حالی که عقـلم را با خود
می برد).
* * *
ای دوران سپری شده اندلس ، هر کس که در اقامتگاههای تو زیسته سربلند گشته است .
آیا آنجا مفهوم زندگی ، روزهای خوش و ناز ونعمت و آسایش تن بود ؟
آیا آنجا دلربایی دختران دلفریب و مستی وصال و گرمی عشق چنین بود؟
پس اگر دوران پربار پدران ما در اندلس ازبین رفته و امیدی به بازگشت آن نیست ،
سوگند به پیمانهای پایدارشان ، که من گذشته آنها را با بخشش جوانی باز می گردانم .
من ابن زیدونم که ولاده با تمام وجود با خون و پوستش عاشق او شد .
اولین آشنایی من با فنون عشق بیروت بود ؛ سلام بر اولین عشق !
* * *
ای چشم من شب نخوابی تو واینکه خوشی خواب را به سعادت و خوشبختی بفروشی ، برایم لذت بخش است .

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

فردا برای من خوابی طولانی است ، و این خواب ، خداوندا ، چقدر عمیق است در خاک .
آیا پرنده جوانی را در دستم نمی بینی ، می ترسم که با غفلتم فرار کند .
تنوع و تعدد قافیه ها و تجدید و نو آوری در این موشحه * بـه وضوح معلوم است .
* موشحه : یکی از فنون جدیدی است که در اندلس به کار گرفته شد و با قواعد معمول وزن و قافیه شعر متفاوت است و اسلوب آن بر پایه ابیات و اقفالی است که با اختلاف موضوع و نوع بیت ، تغییر می یابد .
مؤسس آن « مقدم بن معافر الفریری » است . ( الفاخوری ، ۱۳۷۷ش، ص۸۰۵)
فصل سوم :
سبک بیان وصورخیال در شعرطوقان
الف ) سبک بیان طوقان
ب ) صورخیال شاعر
۱ . بیان
الف ) تشبیه
ب ) مجاز

1. 1. مجاز لغوی

۱, ۱. مجاز مرسل
۱, ۲. استعاره

1. 1. مجاز عقلی

ج ) کنایه
۱ . رمز
۲ . معانی
الف ) انشاء

1. 1. غیر طلبی

1. 1. طلبی

۲, ۱. امر
۲, ۲. نهی
۲, ۳. استفهام
۲, ۴. تمنی
۲, ۵. ندا