۵

قابلیت در سیاست‌ها و عملکردهای مدیریتی(بعد خیرخواهی)

۹۴۲/۰

۶

اعتـماد در کارکنان عملیاتی

۹۴۶/۰

۷

اعتـماد در سیاست‌ها و عملکردهای مدیریت

۹۰۷/۰

۸

وفــاداری

۸۷۷/۰

۳-۸) تجزیه و تحلیل و تفسیر داده‌ها

پس از جمع آوری داده‌ها و اطلاعات، محقق باید داده‌های خام را به اطلاعات مورد نیاز خود تبدیل نماید و آن‌ها را مورد تجزیه و تحلیل و نهایتاً تفسیر قرار دهد. ” تحلیل ” به معنای طبقه بندی، تنظیم، پردازش، دست‌کاری و خلاصه کردن داده‌ها جهت یافتن پاسخی برای پرسش‌های پژوهش است. هدف از تحلیل، تقلیل داده‌ها به شکل قابل فهم و تفسیر است. به نحوی که بتوان روابط متغیرهای گوناگون مرتبط با مسئله پژوهش را مورد مطالعه قرار داد(خاکی، ۱۳۸۴).

در تفسیر کردن داده‌ها با توجه به نتایج تحلیل , استنباط هایی پیرامون روابط مطالعه شده در پژوهش انجام می‌گیرد و درباره این تفسیرها نتیجه گیری هایی به عمل می‌آید. پژوهشگری که نتایج پژوهش را تفسیر می‌کند در جستجوی معانی و کاربردهای آن است(کرلینگر , ۱۳۷۶).

• مراحل مدل معادلات ساختاری

فرآیندهای تجزیه و تحلیل ساختارهای کوواریانس شامل یک سری گام‌هایی است؛ که به محقق توصیه می‌شود که حتماً به صورت متوالی این گام‌ها را انجام دهد. این گام‌ها عبارتند از:
۱٫ بیان مدل
۲٫ تخمین مدل
۳٫ اصلاح مدل
۴٫ آزمون فرضیه
۵٫ تفسیر مدل
۶٫ ابلاغ یا نوشتن گزارش تحقیقاتی(شمس،۱۳۸۶)
در هر گام محقق باید در مورد موارد زیر تصمیماتی را اتخاذ کند.
۱٫ مدل چگونه ساخته شود؟
۲٫ چه شاخص‌ها و چه تعداد شاخص برای متغیرهای مکنون مورد نیاز است؟
۳٫ چگونه می‌بایستی خطاهای اندازه گیری را به طور جداگانه اداره نمود؟
۴٫ چه مقدار نمونه برای تخمین مدل مورد نیاز است؟
۵٫ از چه نوع ماتریسی استفاده شود؟
در ذیل سعی می‌شود هر یک از مراحل به تفضیل شرح داده شود.
مرحله بیان مدل: مدل معادلات ساختاری با بیان مدلی که می‌خواهد تخمین زده شود، شروع می‌شود. در ساده‌ترین سطح، مدل یک عبارت آماری درباره روابط میان متغیرها است. این مدل‌ها در زمینه رویکردهای مختلف تحلیلی، اَشکال مختلفی به خود می‌گیرند. برای مثال یک مدل در زمینه همبستگی عموماً روابط غیر جهت داری را (دو طرفه)، بین دو متغیر نشان می‌دهد. در حالی که رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس، مدل‌هایی را با روابط جهت دار بین متغیرها نشان می‌دهد Holey, 1995) ). این مرحله یکی از مهم‌ترین مراحل موجود در مدل معادلات ساختاری است. زیرا هیچ گونه تحلیلی صورت نمی‌گیرد، مگر این که محقق ابتدا مدل خود را بیان کند.
گام‌های موجود در این مرحله به شرح زیر است:
گام اول: ساخت یک مدل ساختاری فرضی: بیان یک مدل در واقع ترجمان یک تئوری به یک سری معادلات ساختاری (ریاضی) است. بنابراین بهتر است، ابتدا نمودار مسیر را ترسیم کنیم و متغیرهای درون زا و برون زا و روابط علّی بین این متغیرها را نشان دهیم.
گام دوم: انتخاب شاخص‌های مشاهده شده برای متغیرهای مکنون: بعد از مشخص کردن متغیرهای مکنون درون زا و برون زا، در این گام لازم است، تا برای متغیرهای مکنون (متغیرهای مشاهده شده)، شاخص‌های مناسبی انتخاب و به آن‌ها وصل شود. بهتر است از چندین شاخص به جای یک شاخص برای اندازه گیری متغیر مکنون استفاده شود، که این کار بر اساس تعریف مفهومی و تعریف عملیاتی صورت می‌گیرد (Holey, 1995 (
گام سوم: ارزیابی حالت تعیین مدل: قبل از مرحله تخمین و بعد از مرحله بیان حتماً می‌بایستی حالت تعیین مدل مورد ارزیابی قرار گیرد تعیین یک مدل مستلزم مطالعه شرایطی برای به دست آوردن یک راه حل منحصر به فرد برای پارامترهای بیان شده در یک مدل می‌باشد (Holey, 1995).