مرحله Ι یا آبگیری، که بر اثر نیروهای ماتریک رخ می­ دهند. پتانسیل آب محیط، بیشتر از بذر است و باعث جریان مولکول­های آب از اپیدرم های بذر به جنین می­ شود.
مرحله ΙΙ یا فاز تأخیری جذب آب، در آن پتانسیل آب بذر در تعادل با محیط است. در این مرحله فرآیندهای متابولیکی مهم، بذر را برای جوانه‌زنی ریشه­چه آماده می­ کنند. هورمون­ها و آنزیم­ های ذخیره­ای بذر باعث نمو فیزیولوژیکی می­شوند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مرحله ΙΙΙ یا خروج ریشه­چه، مدت هر فاز به صفات وراثتی بذر مانند : مقدار جذب آب توسط بذر، نفوذپذیری پوسته، اندازه بذر و جذب اکسیژن و شرایط آبگیری مانند : حرارت، مقدار رطوبت و ترکیبات بستر بذر بستگی دارد. فعالیت آنزیم­ها در طی مراحل ΙΙ و Ι جذب آب شروع می­ شود. فعال­شدن آنزیم در مرحله ΙΙ جذب آب، سبب شکسته­شدن بافت­های ذخیره­ای، کمک به به انتقال عناصر از منطقه ذخیره در لپه­ها یا آندوسپرم به نقطه رشد و آغاز واکنش­های شیمیایی می­ شود در این مرحله، بذر بسیاری از فرآیندهای لازم برای جوانه‌زنی را سپری می­ کند؛ تنفس، افزایش یافته و تراوش عناصر از ریشه، منجر به کاهش وزن خشک می­ شود. سرانجام در مر حله ΙΙΙ طویل‌شدن ریشه­چه و خروج آن مشاهده می­ شود (Black & Bewley, 2000).

شکل ۱-۱- الگوی سه مرحله­ ای جذب آب طی جوانه‌زنی بذر (Black & Bewley, 2000)
۱-۹-۶- سالیسیلیک اسید
یونانیان قدیم و آمریکایی­ها دریافتند که برگ­ها و پوست درختان بید تب و درد جزئی را از بین می­بردند. در سال ۱۸۲۸ یوهان بوخنر آلمانی، اولین کسی بود که مقادیر مشخصی از سالیسین را جدا ساخت که این ماده شامل مقداری الکل گلیکوزید سالیسیل و سالیسیلات غالب در پوست درخت بید بود (Weissmann, 1991). این ترکیب فعال موجود در پوست بید سالیسیلیک اسید نامیده شد که از اسم لاتین Salix به معنی بید گرفته شده است. در سال ۱۸۷۴ اولین تولید تجارتی سالیسیلیک اسید در آلمان شروع شد، تا سال ۱۸۹۸ آسپرین که نامی تجارتی برای استیل سالیسیلیک اسید است معرفی شد. سالیسیلیک اسید نوعی بتاهیدروکسی اسید (BHA) با فرمول C6H4 است. سالیسیلیک اسید یکی از اسیدهای آلی است که دارای مصارف دارویی نیز می­باشد. سالیسیلیک اسید به وسیله آمینو اسیدی به نام فنیل آلانین به صورت زیستی سنتز می­ شود. از اسیدی‌کردن سدیم سالیسیلات به وسیله اسید سولفوریک، سالیسیلیک اسید حاصل می­ شود (Raskin, 1992).
سالیسیلیک اسید یا اورتو هیدروکسی بنزوئیک اسید، یک تنظیم­کننده رشد درونی از گروه ترکیبات فنلی طبیعی می­باشد که در تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی گیاه نقش دارد. القای گل­دهی، رشد و نمو، سنتز اتیلن، تأثیر در باز و بسته­شدن روزنه­ها و تنفس از نقش­های مهم سالیسیلیک اسید به­شمار می­رود (Raskin, 1992). به طورکلی سالیسیلیک اسید اثرات کلیدی در گیاهان از جمله تأثیر در جذب عناصر غذایی (Glass, 1975)، پایداری غشاء (Glass & Dunlop, 1974)، روابط آبی، عملکرد روزنه­ها، بازدارندگی سنتز اتیلن و افزایش رشد (Rajasekaran & Blake, 1999; Glass, 1975) دارد.
شکل ۱-۲- فرمول ساختمانی برای سالیسیلیک اسید (ارتوهیدروکسی بنزوئیک اسید)
به­منظور تغییر در سطوح سالیسیلیک اسید (SA) در گیاهان و درک بهتر مکانیسم و مسیر بیوسنتز سالیسیلیک اسید، استفاده از ابزارهای مولکولی قابل دسترس امروزی ضروری می­باشد. مسیر پیشنهادی بیوسنتز SA در سال ۱۹۹۲ در یک مطالعه دوره­ای توسط راسکین به شرح زیر ارائه شده است. این مسیر نشان می­دهد شیکمیک اسید که به­منظور تولید سینامیک اسید مصرف می­ شود، می ­تواند به دو روش به سالیسیلیک اسید تبدیل شود : یکی از طریق مسیر او-کوماریک اسید و دیگری از طریق مسیر بنزئیک اسید (شکل ۱-۳).

شکل ۱-۳- مسیر بیوسنتزی پیشنهادی برای سالیسیلیک اسید در گیاهان (Raskin, 1992)
به نظر می­رسد که SA یک ردۀ جدید از مواد رشد گیاهی می­باشد (Raskin, 1992). این یک ترکیب مشخص شده گیاهی در سرتاسر سلسله گیاهی موجود است و بر روی بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک در گیاهان با غلظت­های کم مؤثر می­باشد. درحال حاضر مکانیسم عمل SA هنوز مشخص نیست، SA بعضی موارد مقاومت به بیماری­ها و تولید گرما را در نباتات تنظیم می­ کند.
جدول ۱-۴- مشخصات فیزیکی و شیمیایی سالیسیلیک اسید*

Salicylic acid

۲-Hydroxy benzoic acid

Chemical name

C7H6O3

Chemical formula

۱۳۸, ۱۲ g/mol

Molecular mass

۱۵۹oc

Melting point

۲۱۱oc

Boiling point

۱٫۴۴ g/cm3

Density

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...