اعضای شورای ایکائو نماینده کشور خود می‌باشند و بیشتر حافظ منافع کشور خود هستند ، هر چند انتظار می رود که به منافع کشورهای دیگر نیز توجه داشته باشند و نسبت به آن ها نیز احساس مسئولیت کنند تا شورا قادر باشد در سطح بین‌المللی فعالیت کند. ریاست شورا توسط اعضای شورا و به مدت ۳ سال انتخاب می شود که مجددا نیز قابل انتخاب می‌باشد. اما باید دانست که رییس شورا به هنگام اتخاذ تصمیم ، از دادن رأی‌ محروم است. به همین دلیل رییس می‌تواند از بین غیر اعضای شورا نیز انتخاب شود.

تصمیمات شورا با رأی‌ اکثریت اتخاذ می شود. البته شورا معمولا اختیاراتی به کمیسیون های مختلف که متشکل از اعضای خود شورا می‌باشند ، تفویض می‌کند. هر کشور ذینفعی می‌تواند از تصمیمات کمیسیون ها ، به شورا شکایت کند و چنانچه مسئله مورد بررسی در یکی از کمیسیون ها ، به امور اعضا مربوط شود ، عضو مذبور حق شرکت در جلسات کمیسیون را بدون اینکه حق را داشته باشد ، خواهد داشت.

۳-۵-۶- وظایف و اختیارات شورا

۱- ‌بر اساس مواد ۵۴ و ۵۵

الف : وظایف اجباری

– ارائه گزارش های سالانه به مجمع

– انجام دستورالعمل های مجمع

– تعیین ساختار و آیین نامه داخلی خود

– تعیین وظایف کمیته حمل و نقل هوایی

– تشکیل کمیسیون هوانوردی

– اداره امور مالی سازمان

– تعیین دبیرکل و اقدام برای انتصاب کارمندان لازم

– گزارش از موارد نقض کنوانسیون و عدم اجرای توصیه ها به دولت های عضو ایکائو

– تصویب استانداردهای بین‌المللی

– بررسی مسایلی که دولت های عضو به آن احاله می‌کنند

ب : وظایف اختیاری

– تشکیل کمیسیون های فرعی حمل و نقل هوایی ‌بر اساس تشکیلات محلی یا شرکت های هواپیمایی

– تعیین اختیارات فوق العاده برای کمیسیون هوانوردی و لغو آن ها

– انجام تحقیقات مهم در امور هوانوردی و ابلاغ این تحقیقات به کشورهای متعاهد

– بررسی وضعیت هایی که ممکن است موانع قابل اجتناب در راه پیشرفت هوانوردی ایجاد کند و انتشار آن ها

۲- ‌بر اساس دیگر مقررات معاهده

الف : اختیارات شبه قانون گذاری

– وضع مقرراتی در خصوص این مسایل : دستگاه های مخابراتی و وسایل هوانوردی

– مشخصات فرودگاه

– قوانین مراقبت هوایی

– صدور پروانه برای کارکنان و کادر فنی

– قابلیت پرواز

– ثبت و تابعیت هواپیما

– دفاتر پرواز و مسافرت هواپیما

– نقشه های مربوط به هوانوردی

– مقررات گمرکی و مهاجرتی

– مقررات مربوط به سوانح هوایی و مسایل مربوط به ایمنی

ب: اختیارات نظارتی

– بدون اینکه بازرسی به عمل آورد یا بازرس تعیین کند ‌بر اساس گزارشات واصله از کشورها ‌در مورد مسایل مربوط به هدایت هواپیما ، آمار و حمل و نقل ، کرایه و صورت حسابهای مالی و.غیره … اعمال وظیفه می‌کند

– ابلاغ موارد نقض معاهده از سوی یک دولت عضو به دیگر دولت ها

– گزارش تخلفات به مجمع

– ثبت معاهدات منعقده فی مابین اعضای ایکائو در شورا

– ارائه پیشنهاداتی به منظور رعایت اصل عدم تبعیض در عوارض فرودگاهی و غیره …

ج : اختیارات شبه قضایی

– بررسی و تحقیق در امور هواپیمایی به دو منظور :

اول : تحقیق در هر موردی که در امر هوانوردی و حمل و نقل هوایی ، حایز اهمیت بین‌المللی باشد.

دوم : بررسی مسایل مورد اختلاف دولت ها و صدور تصمیم مقتضی که این تصمیم قابل شکایت در یک محکمه داوری و یا دیوان بین‌المللی دادگستری خواهد بود. اگر این دو مورد را کشورهای طرف اختلاف نپذیرند می‌توانند خود داورانی تعیین کنند و سپس داوران مذبور ، یک سر داور تا به مسئله رسیدگی کنند. رأی‌ دیوان و این محکمه قطعی و الزامی خواهد بود.

د: دیگر وظایف

این وظایف برخی شامل وظایف اجباری و برخی شامل وظایف اختیاری شوراست که قبلا ذکر شده است. اما برخی از مواردی که مذکور واقع نشده است عبارتند از حق انعقاد معاهده و قرارداد با دولت ها یا هیات های بین‌المللی مثل قرارداد فی مابین ایکائو و دولت کانادا در سال ۱۹۵۱ راجع به شخصیت حقوقی سازمان ایکائو و مزایا و مصونیت های سازمان.

۳-۵-۷- کمیسیون هوانوردی

این کمیسیون به مسایل فنی می پردازد که دارای ۱۵ عضو است که این اعضا توسط شورای ایکائو از بین افرادی انتخاب می‌شوند که کشورهای عضو معرفی کرده‌اند. اعضای کمیسیون باید در کار خود متخصص باشند. رییس کمیسیون نیز از سوی شورا تعیین می شود. یکی از مهمترین وظایف و کارهای کمیسیون هوانوردی ، تهیه و اصلاح استانداردهای بین‌المللی است. این استانداردها به مسایل گوناگونی از این قبیل مرتبط می شود :

عملیات هواپیما ، قابلیت پرواز هواپیما ، تأسیسات مورد نیاز همچون تأسیسات خدمات زمینی ، هواشناسی ، تحقیق و نجات ، نقشه های هوایی و ارتباطات هواپیما با برج کنترل و غیره …

کمیسیون هوانوردی بعد از اینکه اطلاعات لازم را تهیه کرد به شورای ایکائو و همچنین به دولت های عضو معاهده شیکاگو اطلاع می‌دهد. نکته مهم اینکه رعایت این استانداردها از سوی دولت های عضو اختیاری است نه اجباری و هر کشوری تا آنجا که برایش عملی باشد به آن ها احترام خواهد گذاشت.

۳-۵-۸- کمیته حمل و نقل هوایی

این کمیته بیشتر با مسایل اقتصادی و فعالیت هایی که جنبه اقتصادی دارند می پردازد. ولی از آنجا که کشورهای عضو ایکائو تمایل چندانی به همکاری در زمینه‌های اقتصادی ندارند ، اختیارات این کمیته تا حد زیادی محدود شده است. کلیه تلاش این کمیته بر این است که کشورهای عضو را متقاعد کند که ‌در مورد مقررات اقتصادی راجع به حمل و نقل هوایی به توافق برسند و مالیات های ناشی از ارائه خدمات خود به هواپیماهای بین‌المللی را کاهش دهند و همچنین از اخذ مالیات نسبت به سوختی که به هواپیماهای بین‌المللی در فرودگاه های خود می رسانند خودداری کنند. اما کشورها بیشتر تمایل دارند که این مقررات را فقط با توافق های دو جانبه اعمال کنند نه اینکه تابع مقررات ایکائو باشند. به ویژه در مسایلی مثل انتخاب متصدیان حمل و نقل هوایی ، صدور مجوز برای متصدیان مذبور ، مالکیت شرکت های هواپیمایی ، تعرفه های گمرکی و غیره …

۳-۵-۹- کمیته حمایت از سرویس های هوایی