این شاخص با ارائه اطلاعات خاص، جداگانه در مورد رفتارها و برداشت از خانواده های مورد مطالعه تحقیق می کند. به عنوان مثال، اگر یک برنامه در حال ارائه کمک های در حال رشد محصولات اصلی و تجهیزات ذخیره سازی بهبود یافته است، این شاخص ممکن است برای درک درصد خانواده هایی استفاده کننده از مواد غذایی مفید باشد. این شاخص در حال حاضر شامل درصد از خانواده هایی که پاسخ مثبت به هر سوال داده اند، بدون در نظر گرفتن تکرار است. بنابراین هر سطح از شدت درصدی از خانواده ها را اندازه گیری می کند. همچنین هر شاخص می تواند جداگانه به بررسی فراوانی تجربه این ناامنی در سراسر خانوار

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

مورد مطالعه بپردازد .
جدول ۵-۴- شرایط ناامنی مواد غذایی خانگی مربوط به دسترسی

شرایط ناامنی غذایی خانگی مربوط به دسترسی به خانوارها در هر زمان در طول مدت فراخوان.

مثال: درصد از خانواده هایی که پاسخ دادند : “بله” به عنوان مثال: “درصد از خانواده هایی که بیرون غذا خوردند.”
(۵-۱)

شرایط تجربه خانوارها در یک تکرار معین

مثال درصد از خانواده هایی که پاسخ دادند: “اغلب”
۵-۲)

منبع: دپارتمان کشاورزی آمریکا
۵-۶-۲- ناامنی مواد غذایی خانگی مربوط به دامنه دسترسی
این شاخص( HFIAS ) اطلاعات خلاصه شده ای از یک یا چند رفتار خانواده ها را فراهم می کند که در هر یک از این سه حوزه شامل، اضطراب و عدم اطمینان، کیفیت ناکافی و مصرف مواد غذایی ناکافی و عواقب فیزیکی آن، منعکس می کند.
جدول ۵-۵- ناامنی مواد غذایی خانگی مربوط به دامنه دسترسی

تجربه ناامنی غذایی خانگی مربوط به دامنه دسترسی
خانوارها هر یک از شرایط در هر سطح از شدت
(۵-۳)

درصد از خانواده هایی که در پاسخ “بله” به عنوان مثال: “درصد از خانواده هایی کیفیت مواد غذایی را کافی نمی دانند.”
به عنوان مثال:

منبع: فائو
۵-۶-۳- مقیاس امتیاز ناامنی دسترسی به مواد غذایی خانگی
نمره شاخص یک سنجش مستمر برای درجه ناامنی غذایی (دسترسی) در خانواده ، در چهار هفته گذشته (۳۰ روز) است. اول، یک امتیاز متغیر این شاخص با جمع کد فراوانی هر سوال برای هر خانوار محاسبه می شود. قبل از جمع کردن کدهای فراوانی، تحلیلگر داده ها باید فراوانی این رویداد را برای هر پاسخ ” خیر” که به هر سوال داده می شود را صفر (۰) در نظر بگیرد (به عنوان مثال، اگر کد ۰= ۱Q آنگاهQ1a=0 ، اگرQ2=0 آنگاه Q2a=0 و غیره). حداکثر نمره برای یک خانواده ۲۷ است (یعنی تمام پاسخ خانواده به تمام تکرار وقوع سوالات “اغلب” بود: با کد پاسخ از ۳) ؛ حداقل نمره صفر(۰) است (یعنی خانواده به تمام سوالات پاسخ ” خیر” داده است ) نمره بالاتر، تجربه ناامنی غذایی (دسترسی) ببیشتر خانواده و نمره پایینتر، تجربه ناامنی غذایی (دسترسی) کمتر خانواده را نشان می دهد.
مجموع فراوانی در طول چهار هفته گذشته برای ۹ شرایط مربوط به ناامنی در مواد غذایی از مجموع تکرار رویدادها
(۵-۴) امتیاز HFIAS (Q1a+ Q2a+ Q3a+Q4a +Q5a+ Q6a+Q7a +Q8a+ Q9a)
۵-۶-۴- ناامنی دسترسی به مواد غذایی خانوار مربوط به درجه شیوع^[۴۳]
این بخش نهایی یک شاخص قطعی از وضعیت ناامنی غذایی است . تغییر در این شاخص ، را می توان جدول بندی کرد . به عنوان مثال، اگر در ابتدا ۶۰ درصد از خانواده ها به شدت ناامنی غذایی (دسترسی) داشته و در انتها تنها ۳۰ درصد به شدت ناامنی مواد غذایی (دسترسی) داشته باشند در پایان این برنامه، شیوع ناامنی غذایی خانوار (دسترسی) ۵۰ درصد کاهش یافته است. از آنجا که نمره متوسط HFIAS یک متغیر پیوسته است، به کوچکترین افزایش تغییرات در طول زمان از شاخص ناامنی دسترسی به مواد غذایی خانوار مربوط به درجه شیوع حساس تر است. بنابراین، شاخص HFIAP باید علاوه بر گزارش، نسبتا به جای نمره متوسط HFIAS برای برنامه ها نظارت و ارزیابی کند.
شاخص ناامنی دسترسی به مواد غذایی خانوار مربوط به درجه شیوع خانواده ها را به چهار سطح ناامنی غذایی خانوار (دسترسی) طبقه بندی می کند: امن، تا حدی امن، متوسط ​​و به شدت ناامن . طبقه بندی خانواده ها برای ناامنی غذا به طور فزاینده ای به پاسخ مثبت آنها به شرایط سخت تر و یا اغلب تجربه کردن این شرایط بستگی دارد.
شرایط ناامنی غذایی فقط از وضعیت ناامنی (دسترسی) غذا نیست بلکه تجارب نگرانی از دسترسی غذا نیز یک ناامنی است. یک ناامنی غذایی خانگی ملایم (تا حدی امن) حتی به ندرت یعنی نگرانی از اینکه گاهی اوقات و یا اغلب غذای کافی نداشتن و یا قادر به خوردن غذاهای مورد نظر نبودن و یا مصرف یک رژیم غذایی یکنواخت تر از حد مطلوب و یا مصرف بعضی از غذاهای نامطلوب. اما این نوع ناامنی غذایی تجربه هر یک از سه شرایط سخت نیست (در حال اجرا کردن مواد غذایی، گرسنه خوابیدن و یا غذا نخوردن در تمام روز و شب ). یک ناامنی غذایی متوسط عموما شرایط نامطلوب تری برای مصرف کننده ایجاد می کند، با خوردن یک رژیم غذایی یکنواخت و یا گاهی اوقات و یا اغلب مصرف غذاهای نامطلوب و یا کاهش اندازه وعده های غذایی و یا تعداد وعده های غذایی. اما بازهم هیچ یک سه شرایط سخت را تجربه نمی کنند. خانواده ای که دارای ناامنی غذایی شدید است که حتی به ندرت هر یک از این سه شرایط سخت را تجربه می کند (نبود غذا به دلیل فقدان منابع ، گرسنه خوابیدن و یا تمام روز و شب غذا نخوردن). به عبارت دیگر، هر خانواده که یکی از این سه شرایط سخت را حتی یک بار در چهار هفته گذشته (۳۰ روز) تجربه کند به شدت از لحاظ غذایی ناامن است.
جدول ۵-۶ این طبقه بندی را نشان می دهد. طرح طبقه بندی طوری طراحی شده است تا اطمینان حاصل شود که مجموعه پاسخ های یک خانواده در دسته منحصر به فرد قرار خواهد گرفت
جدول ۵-۶- دسته بندی ناامنی غذایی (دسترسی)

تکرار

سوال