عواملی که بر ادراک از زمان تأثیری ندارند:
سرعت سپری شدن هفته گذشته
سرعت گذران دوران نوجوانی (سن بین ۱۳ تا ۱۹ سالگی)
سرعت گذران دوران جوانی (سن بین ۲۰ تا ۲۹ سالگی)
سرعت گذران دوران بزرگسالی (سن بین ۳۰ تا ۳۹ سالگی)
احساس عدم سپری شدن زمان
احساس کسل بودن بطور غالب
گذر وقت بدون انجام کاری بطور غالب
۵-۵ پیشنهادها
۵-۵-۱ پیشنهادهای کاربردی بر اساس نتایج تحقیق
عامل “ملالپذیری” با بیشترین بار عاملی بیشترین تاثیر را بر “تهییج طلبی” در جامعه مورد نظر داشته است، بنابراین بررسی ملالپذیری به عنوان مهمترین شاخص سنجش میزان تهییج طلبی، به مدیران پیشنهاد می­ شود.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

عامل “یکنواختی” در سوال ۶۸ پرسشنامه با بالاترین بار عاملی بیشترین تاثیر را بر خستگی صنعتی در جامعه مورد نظر داشته است. سوال ۸۲ با مضمون مشابه “یکنواختی” با بار عاملی ۸۵/۰ نیز تاکیدی بر این موضوع می­باشد، لذا سنجش یکنواختی کاری به عنوان مهمترین عامل برای سنجش خستگی صنعتی افراد به مدیران پیشنهاد می­ شود.
عوامل “کندی انجام کارها” در دو سوال، “کج خلقی و زود رنجی” در یک سوال ، “بی تفاوتی نسبت به انجام کارها” در دو سوال ، “خستگی ذهنی” در دو سوال ، “خواب آلودگی” در یک سوال و در جامعه مورد بررسی تاثیری بر خستگی صنعتی کارکنان نداشته است، لذا پیشنهاد می­ شود عوامل فوق الذکر از عوامل موثر بر خستگی صنعتی حذف شود.
عامل “فشار زمان” در سه سوال با بیشترین میزان بار عاملی بیشترین تاثیر را بر ادراک زمان در جامعه مورد نظر داشته است، بنابراین سنجش عامل فشار زمان به عنوان مهمترین عامل موثر بر ادراک زمان به مدیران پیشنهاد می­ شود.
عوامل “سرعت گذران زمان در گذشته در یک هفته قبل”، “سرعت گذران زمان در گذشته در نوجوانی فرد”، “سرعت گذران زمان در گذشته در جوانی فرد” و “سرعت گذران زمان در گذشته در بزرگسالی”، “احساس کسالت”، “بی محتوا بودن زمان” در جامعه مورد بررسی تاثیری بر ادراک زمان کارکنان نداشته است، لذا پیشنهاد می­ شود عوامل فوق الذکر از عوامل موثر بر ادراک زمان حذف شود.
۵-۵-۲ پیشنهادهای تحقیقات آتی
با توجه به ارتباط نزدیک مولفه خستگی شغلی با کارایی کارکنان، بررسی ارتباط متغیر تهییج طلبی و کارایی کارکنان در تحقیقات آتی پیشنهاد می­ شود.
با توجه به ارتباط معنادار مولفه میزان تمرکز با ادراک زمان کارکنان (دانکرت و آلمن، ۲۰۰۵) بررسی ارتباط متغیر تهییج طلبی و تمرکز کارکنان با در نظر گرفتن متغیر میزان تمرکز در تحقیقات آتی پیشنهاد می­ شود.
منابع و مأخذ
فهرست مراجع فارسی: