اول ، خانوار ممکن است رژیم غذایی خود را تغییر دهد. به عنوان مثال، خانواده ها ممکن است مصرف خود را از مواد غذایی ممتاز به ارزان ترتغییر دهند، (جایگزین غذاهای کمتر ترجیح داده شده)
دوم ، خانواده می تواند برای افزایش منابع غذایی خود از استراتژی های کوتاه مدت استفاده کند که بیش از یک دوره طولانی پایدار نمی باشد. نمونه های معمولی عبارتند از: قرض یا نسیه خریدن ، گدایی یا مصرف غذاهای جنگلی ، مصرف محصولات نارس.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

سوم ، اگر مواد غذایی در دسترس باشد ولی برای نیازهای خانوارها کافی نباشد. خانواده ها می توانند سعی کنند که با فرستادن اعضای خانواده به جاهای دیگر برای بدست آوردن غذا از تعداد نفرات خود بکاهد. (برای مثال ، فرستادن بچه ها به خانه همسایگان زمانی که آنها در حال غذا خوردن هستند)
چهارم و رایج ترین آن، خانوارها می توانند غذای در دسترس خانوار را مدیریت و جیره بندی کنند . کاهش حجم بخش یا تعداد وعده های غذایی ، محبت کردن بعضی ازاعضای خانواده بیش از دیگران و یا گذراندن تمام روز بدون غذا خوردن.
روشن خواهد شد که همه این نوع رفتارها نشان می دهد که مشکل از ناامنی غذایی خانوار است، اما لزوما مشکلات به همین شدت نیست. خانواده ای که در آن هیچ کس برای یک روز تمام غذا نمی خورد به طور مشخص ناامنی غذایی اش نسبت به جایی که مردم آن به سادگی برنج مصرف می کنند، بیشتر می باشد . پایه این ایده ، اندازه گیری تکرار این قبیل رفتارهای مقابله (غالبآ چه استراتژی مقابله ای استفاده می شود؟) و شدت استراتژی است (درجه ای از ناامنی مواد غذایی را نشان می دهد). اطلاعات در مورد تکرار و شدت و سپس در یک ترکیب نمره ، شاخص استراتژی مقابله ای است که وضعیت امنیت غذایی خانوار را نشان می دهد.
استراتژی های مقابله در یک زمینه خاص محلی مهم هستند. از بحث امنیت غذایی خانوار در جدول ۴-۱، روشن است که عوامل دیگری علاوه بر مصرف مواد غذایی کوتاه مدت وجود دارد که باید در ارزیابی امنیت غذایی نیز لحاظ شود. این عوامل عبارتند از استراتژی معیشت دراز مدت، فرصت های کارگری، استراتژی های درآمد جایگزین تولید، سطح دارایی های مالی و فیزیکی (وغیره) و فروش یک دارایی یا مبادله کالا. متاسفانه، به ندرت ممکن است که تمام این اطلاعات در مواقع اضطراری جمع آوری شود. خانواده ها تمایل به استفاده از هر دو استراتژی مقابله مصرف و استراتژی طولانی مدت دارند ، زیرا برای اینکه می خواهند اطمینان حاصل کنند که آنها به اندازه کافی غذا برای خوردن دارند. اگر چه تجزیه و تحلیل کاملی از امنیت غذایی خانواده نیاز به شناخت دقیق از معیشت خانواده ها، دارایی ها و رفتار مصرف آنها دارد اما استراتژی مقابله می تواند به عنوان یکی از شاخص های کاملا سریع و مناسب از امنیت غذایی خانواده می باشد. (کرییتسن و بویزورت، ۲۰۰۰ و ماکسول و همکاران، ۱۹۹۹)
۴-۳- استراتژی مقابله چگونه کار می کند؟
می توان مجموعه ای از پرسش های ساده و اولیه برای مصرف غذایی مردم را به پاسخ های مقابله ای برای دسترسی ناکافی به غذا در تصرف در یک فرهنگ یا مکان خاص مربوط کرد ، به عنوان مثال در جدول ۴-۱ نشان داده شده است.
سه نقطه اصلی زیر بنای استراتژی مقابله است، اول، پاسخ سوالاتی است که در لیست سمت راست رفتارهای مقابله ای است. این یک اصل کلیدی ساخت استراتژی مقابله است. باید دقت شود هیچ نقطه ای از درخواست مردم در مورد استفاده از استراتژی های آنها نادیده گرفته نشود. همچنین به همان اندازه، باید دقت شود که استراتژی که به صورت محلی استفاده می شود نیز نادیده گرفته نشود. رفتارهای مقابله بسته به شرایط متفاوت هستند. این فهرست باید به شرایط محلی و شیوه های اقتباس شده دقت کند. دوم، چگونه اغلب این رفتارهای خاص در گذشته مورد استفاده بوده است؟ سوم، چگونگی شدت هر یک از شیوه های مقابله برای افراد در نظر گرفته می شود؟ این اطلاعات از گروه های متمرکز در سطح جامعه جمع آوری شده و وزن و شدت بدست آمده از هر استراتژی را فراهم می کند.
تکرار یک رفتار خاص، وزن، شدت درک شده از آن رفتار است و این که بطور خلاصه همه این رفتارها در لیستی برای این مکان در نظرگرفته شده باشد. نمره شاخص نشان دهنده درک وضعیت امنیت غذایی در حال حاضر و آینده می باشد. تغییرات سریع در شاخص، نشانه ناامنی غذایی یا بدترشدن وضعیت غذایی است و وضعیت در حال بهبود، نمره بالاتر را نشان می دهد همچنین یک سطح بیشتری از رفتار مقابله ای در نتیجه افزایش ناامنی غذایی است. بخش های زیر، جزئیات چگونگی ساخت استراتژی مقابله ، چگونگی تجزیه و تحلیل داده ها و چگونگی اعمال آن را در موقعیت های مختلف نشان می دهد.
۴-۴- استفاده از شاخص استراتژی مقابله
استراتژی مقابله دارای تعدادی برنامه های کاربردی، دارای نظارت مکرر، ارائه سریع و همچنین شاخص وضعیت فعلی میزان ناامنی غذایی می باشد که برای تصمیم گیری و برنامه ریزی مفید هستند. همچنین در مواقع اضطراری برای نظارت بر تاثیر مداخلات، از جمله کمک های غذایی، در ناامنی غذایی خانوار مورد استفاده می باشد. علاوه بر آن می تواند به عنوان یک شاخص هشدار دهنده برای ناامنی غذایی عمل کند ، همچنین استراتژی مقابله به عنوان یک ابزار ارزیابی برای نظارت استفاده می شود و همچنین به عنوان راهنمای کمک های مواد غذایی خانگی می توان از آن استفاده نمود. در نهایت، استراتژی مقابله به عنوان شاخصی برای ارزیابی تغییرات طولانی مدت در وضعیت امنیت غذایی استفاده می شود. تمرکز اصلی این فصل بر روی نظارت بر ناامنی مواد غذایی است. با این حال بطور کلی، استراتژی مقابله برای سرعت تولید اطلاعات مورد نیاز برای بهبود اثربخشی و کارایی عملیات نظارت بر مواد غذایی در مواقع اضطراری است.
۴-۵- ساخت شاخص استراتژی مقابله:
۴-۵-۱- مرحله ۱- رفتارهای مقابله : درست کردن یک لیست مناسب برای محل
اولین قدم در فرایند طراحی است که برای شناسایی محل مربوطه به استراتژی های مقابله ای در منطقه مورد مطالعه است.
در طول برنامه های کاربردی مختلف استراتژی مقابله ، تعداد رفتارهای مقابله فردی مختلفی نیز در هر یک از این دسته شناسایی شده اند. از جمله لیستی که در جدول ۴-۱ ارائه شده است. این مجموعه ای از رفتارهای مقابله ای است. این نکته مهم است که مجموعه ای از رفتارها احتمالا در یک محیط شهری اعمال می شود. در یک محیط روستایی، اقداماتی از قبیل مصرف محصولات نارس یک تنش مواد غذایی بسیار جدی است.
جدول ۴-۱- فهرست استراتژی های مقابله

۱) تغییر رژیم غذایی

– تکیه بر مواد غذایی کمتر ترجیح داده و ارزان قیمت

۲) افزایش دسترسی کوتاه مدت به مواد غذایی خانگی

– قرض گرفتن غذا از یک دوست یا خویشاوند

– خرید مواد غذایی به صورت نسیه

– جمع آوری مواد غذایی جنگلی و وحشی، شکار، و یا برداشت محصولات خام

– مصرف محصولی که برای فصل بعد کنار گذاشته شده است

۳) کاهش تعداد افراد خانواده

– فرستادن کودکان به خانه همسایگان برای غذا خوردن

– فرستادن اعضای خانواده برای گدایی