پیشینه پژوهش

پژوهش­های داخلی

رضایی و افشار(۱۳۹۲) راﺑﻄﻪ ﺳﺎزوﮐﺎرﻫﺎی ﻧﻈﺎم راﻫﺒﺮی و رﺗﺒﻪ ﻧﻈﺎم راﻫﺒﺮی ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺳﻬﺎم ﻋﺎدی ﺷﺮﮐﺖ ﻫﺎ را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد که ﺑﯿﻦ درﺻﺪ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﺑﻠﻮﮐﯽ ، درﺻﺪﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﻧﻬﺎدی و ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﺎﻟﮑﺎن ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺳﻬﺎم ﻋﺎدی راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد. همچنین ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی پژوهش ﻧﺸﺎن دادﮐﻪ ﺑﯿﻦ رﺗﺒﻪ ﮐﻠﯽ ﺷﺮﮐﺖ از ﻧﻈﺮ ﻧﻈﺎم راﻫﺒﺮی وﻫﺰﯾﻨﻪ ﺳﻬﺎم ﻋﺎدی ارﺗﺒﺎط ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد.

لشگری و هرمزی(۱۳۹۲) به بررسی تأثیر ساز و کارهای نظام راهبری شرکتی بر رابطه بین اعتماد بیش از حد مدیریتی و محافظه‌کاری حسابداری در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. این پژوهش در بین یک نمونه شامل ۱۰۹ شرکت طی سال‌های ۱۳۹۱ تا۱۳۸۴ انجام گرفته است. یافته های پژوهش نشان ‌می دهد که تأثیرسرمایه¬گذاری بیش ازحدبرمحافظه¬کاری،معکوس ومعنی¬داربوده وهمچنین تأثیراستقلال هیئت مدیره درسرمایه¬گذاری بیش ازحدبرمحافظه¬کاری،معکوس ومعنی¬داربوده است.

استا (۱۳۹۰) مطالعه ای در رابطه با ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺳﻮد انجام داده است. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﻲ ﻣﻌﻨﺎداری ﺑﻴﻦ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻧﻬﺎدی و ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺳﻮد وﺟﻮد دارد اﻣﺎ بین ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺷﺮﻛﺘﻲ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺳﻮد راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ دارد ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد.

حسنی (۱۳۸۸) به بررسی رابطه ترکیب هیئت مدیره و درصد مالکیت مدیران غیرمؤظف هیئت مدیره با محافظه‏کاری در حسابداری پرداخته است.در این تحقیق که در بین یک نمونه ۷۲ شرکتی از شرکت¬های بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است با بررسی رابطه بین دو ویژگی هیئت مدیره یعنی درصد اعضای غیرمؤظف و درصد مالکیت مدیران غیرمؤظف به عنوان متغیرهای مستقل با معیار محافظه‏کاری در مدل عدم تقارن زمانی باسو (۱۹۹۷) پرداخته شده است.نتایج تحقیق نشان¬گر وجود رابطه مثبت معنادار بین درصد مالکیت اعضای هیئت مدیره و محافظه‏کاری و نیز رابطه منفی و معنادار بین نسبت اعضای غیرمؤظف هیئت مدیره و محافظه‏کاری می‏ باشد.

احمدپور و کردتبار(۱۳۸۷) در پژوهشی با عنوان بررسی رابطه بین اعضای غیر موظف هیئت مدیره و سرمایه گذاران نهادی با رفتار مدیریت سود شرکت ها ، نقش ابزارهای نظارتی حاکمیت شرکتی در رفتار مدیریت سود را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند ، یافته ها حاکی از آن بود که مدیران غیر موظف و سرمایه گذاران نهادی عمده نقش ضعیفی در کاهش ناهنجاری اقلام تعهدی غیر عادی دارند.

دریایی(۱۳۸۸) در پژوهش با عنوان عوامل مؤثر بر نرخ حاکمیت شرکتی و رابطه آن با عملکرد شرکت بررسی شد . در این راستا تعداد ۱۲۵ شرکت پذیرفته شده در بورس تهران در طی دوره زمانی ۱۳۸۳تا ۱۳۸۶ به طور نمونه انتخاب گردیدند. نتایج حاصله بیانگر وجود رابطه ای مستقیم بین نرخ حاکمیت شرکتی با عملکرد در سطح اطمینان ۹۵ درصد بود.

مرادی(۱۳۸۳) در پژوهش خود به “ارزیابی واکنش بیش از اندازه سهام‌داران عادی در بورس اوراق بهادار تهران” پرداخته است. وی اقدام به بررسی ۶۰ شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله سال‌های ۱۳۷۱ الی ۱۳۸۲ ‌کرده‌است. وی با محاسبه بازده‌های غیر‌عادی انباشته و با بهره گرفتن از قیمت و شاخص‌های هفتگی در طی دو دوره که شامل ۶ سال (سه سال دوره تشکیل پرتفوی و سه سال دوره آزمون آن) است، با بهره گرفتن از روش دی‌بونت و تالر، اثر اندازه شرکت، ضریب P/E، راهبرد قدرت نسبی و راهبرد معکوس را بر قیمت و حجم مبادلات بررسی ‌کرده‌است. در کل، نتایج تحقیق وی واکنش بیش از حد را در بلندمدت در بورس اوراق بهادار تهران تأیید می‌کند.

معصومه نادری(۱۳۸۵) در پژوهش خود به بررسی واکنش بیش از اندازه سرمایه‌گذاران در بورس اوراق بهادار تهران نسبت به اطلاعات و اخبار منتشرشده در شرایط رونق و رکود پرداخته است. او با در نظر گرفتن تعدیلات مثبت به عنوان اخبار خوب و با در نظر گرفتن تعدیلات منفی به عنوان اخبار بد، واکنش سهام‌داران را در شرایط رونق و رکود نسبت به ‌این اخبار بررسی کرد. نتایج تحقیق او نشان داد که واکنش بازار نسبت به اطلاعات جدید با تأخیر همراه بوده است. این امر می‌تواند ناشی از وجود اشکالاتی در تفسیر اطلاعات توسط سرمایه‌گذاران، نامناسب بودن وضعیت اطلاع رسانی، عدم وجود تجزیه و تحلیل‌گران مالی در بورس تهران و غیره باشد؛ ولی به هر حال این امر موید حساسیت بازار نسبت به اطلاعات جدید است. نتایج تحقیقات او نشان داد که در برخی از شرایط، بازار نسبت به اطلاعات جدید یک واکنش بیش از حد یا کمتر از حد کوتاه‌مدت و ضعیف را نشان می‌دهد؛ اما از لحاظ آماری معنادار نبوده است.

اسلامی‌بیدگلی، قالیباف اصل و حاجی علی اصغر(۱۳۸۷) در مقاله‌ای با عنوان “مدلی برای فراواکنشی به شوک‌های EPS در بازارهای سهام” که در بیست و ششمین کنفرانس بین‌المللی انجمن‌های پویایی‌های سیستم عرضه شد، الگویی برای توجیه ‌این رفتار در بازارهای مالی ارائه کردند.

وحید محمودی و همکاران(۱۳۹۰)، پژوهشی به بررسی واکنش سهامدران نسبت به دریافت اطلاعات و اخبار مثبت و منفی پیرامون سود سهام شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار می‌پردازد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل شرکت‌های فعال در بورس اوراق بهادار تهران بین سال‌های ۱۳۸۲ الی ۱۳۸۸ می‌باشد. در پژوهش حاضر برای اندازه‌گیری واکنش سرمایه‌گذاران از میانگین بازده‌های غیر‌عادی تجمیعی استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان‌دهنده واکنش سرمایه‌گذاران به اطلاعات دریافتی پیرامون تغییرات سود می‌باشد که برای شرکت‌هایی که تغییر مثبت در سود خود گزارش کرده بودند، واکنش کمتر از حد مثبت و برای شرکت‌هایی که تغییر منفی در سود خود را گزارش کرده بودند، واکنش کمتر از حد منفی مشاهده شد.

جدول ۱-۲: خلاصه پژوهش‌های داخلی

ردیف

عنوان

پژوهشگر–سال

نتایج

۱