جدول شماره ۱

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

گروه ۲ نوجوانانی که بازی‌های الکترونیکی و رایانه ای استفاده نمی کنند

 

 

گروه ۱ نوجوانان استفاده کننده از بازی‌های

 

الکترونیکی و رایانه ای

۲

 

( X 2 )

( X 2 ) نمره خام ۲

 

( X 1)

( X 1 ) نمره خام ۳۶۱ ۱۹ ۴۴۱ ۲۱ ۳۶۱ ۱۹ ۲۸۹ ۱۷ ۱۲۱ ۱۱ ۲۸۹ ۱۷ ۱۴۴ ۱۲ ۲۵۶ ۱۶ ۶۴ ۸ ۱۹۶ ۱۴ ۳۲۴ ۱۸ ۱۹۶ ۱۴ ۱۹۶ ۱۴ ۱۶۹ ۱۳ ۱۶۹ ۱۳ ۱۶۹ ۱۳ ۲۵۶ ۱۶ ۱۰۰ ۱۰ ۴۹ ۷ ۸۱ ۹ ۱۴۴ ۱۲ ۲۵۶ ۱۶ ۲۸۹ ۱۷ ۱۲۱ ۱۱ ۱۹۶ ۱۴ ۲۸۹ ۱۷ ۳۶ ۶ ۲۸۹ ۱۷ ۸۱ ۹ ۳۲۴ ۱۸ ۱۶۹ ۱۳ ۲۸۹ ۱۷ ۱۴۴ ۱۲ ۱۰۰ ۱۰ ۱۲۱ ۱۱ ۱۶۹ ۱۳ ۳۶۱ ۱۹ ۲۸۹ ۱۷ ۱۶۹ ۱۳ ۳۲۴ ۱۸ ۱۰۰

 

۲۲۵

 

۲۲۵

 

۲۲۵

 

۲۸۹

 

۱۰۰

 

۱۹۶

 

۲۲۵

 

۲

 

∑X 2 = 5340

 

۲ (∑X2)139876

۱۰

 

۱۵

 

۱۵

 

۱۵

 

۱۷

 

۱۰

 

۱۴

 

۱۵

 

X 2 = 374 ∑

 

___

 

۳۵/۱۳ X 2 =

۲۸۹

 

۱۴۴

 

۲

 

۵۰۶۹ = ۱ X∑

 

۲

 

X 1)106929∑)

۱۷

 

۱۲

 

X 1=327 ∑

 

 

 

___

 

۸۶/۱۴ X 1 =

 

 

جدول شماره ۱

 

N 2 = 28 = گروه ۲ N 1 = 22 = گروه۱

 

 

 

__ __

 

X2 ∑ ۱ X ∑

 

———- = X2 و ———- X 1 =

 

۲ n n 1

 

 

 

____ ____

 

x 1 – x 2

 

t =

 

۲ ۲ ۲ ۲

 

( X2 ∑ ) __ ۲ ∑ + ( ( ۱ X ∑ ) )__ ۱ X ∑ ۱ ۱ ۲n 1 n

 

( )

 

۲n 1n 2- 2 n n 1 +

 

۳۵/۱۳ – ۸۶/ ۱۴

 

t =

 

۲ ۲

 

( ۳۷۴) ( ۳۲۷)

 

] – ۵۳۴۰ [ + ] – ۵۰۶۹[

 

۱ ۱ ۲۸ ۲۲

 

( + )

 

۲۸ ۲۲ ۲ – ۲۸+ ۲۲

 

۵۱/ ۱

 

= t

 

 

 

] ۵۷/ ۴۹۹۵ – ۵۳۴۰ [ + ] ۴۸۶۰۴ – ۵۰۶۹ [

 

( ۰۸/ ۰ )

 

۴۸

 

 

 

۵۱/ ۱ ۵۱/ ۱

 

= t =

 

 

 

( ۰۸/ ۰ ) ۷۷/ ۱۷ ۴۳/ ۳۴۴ + ۶/ ۵۰۸

 

( ۰۸/ ۰)

 

۴۸

 

 

 

۵۱/ ۱ =

 

( ۰۸/ ۰ ) ۲۱/ ۴

 

۵۱/ ۱

 

۵۷/ ۴ = = t

 

۳۳/ ۰

 

 

 

جدول مقایسه میانگین و انحراف استاندارد پرخاشگری در دو گروه استفاده کننده و عدم استفاده از رایانه ای و الکترونیکی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

میانگین انحراف استاندارد نوجوانانی که از بازی‌های رایانه ای و الکترونیکی استفاده نمی کنند ۳۵/ ۱۳ ۳/ ۱ نوجوانان استفاده کننده از بازی‌های رایانه ای و الکترونیکی ۸۶/ ۱۴

 

۰۴/ ۱

جدول شماره ۲

 

جهت مقایسه میانگین پرخاشگری نوجوانان استفاده کننده و عدم استفاده از بازی‌های رایانه ای و الکترونیکی از آزمون t استودنت استفاده گردید و نتیج زیر به دست آمد .

 

۴۸ df = 2- 28 + 22 df = 2 -df = n 1 + n 2

 

چون t محاسبه شده ( ۵۷/ ۴ ) بزرگتر از t جدول در سطح ۰۵/ ۰ ( ۰۲۱/ ۲ ) است ‌بنابرین‏ فرض صفر رد می شود بنایراین نتیجه می گیریم که بین میانگینهای مورد مقایسه تفاوت معنا داری وجود دارد .

 

در نتیجه بین استفاده از این بازی‌ها و پرخاشگری نوجوانان پسر دوره ابتدایی شهرستان خرمدره رابطه معنا داری وجود دارد .

 

فصل پنجم

 

بحث و نتیجه گیری

 

بحث و نتیجه گیری

 

این پژوهش جهت بررسی تاثیر استفاده از بازی‌های الکترنیکی و رایانه ای خشن بر پرخاشگری نوجوانان پسر دوره ابتدایی شهرستان خرمدره انجام گرفت . در این پژوهش از روش پژوهش علی مقایسه ای جهت پرخاشگری در بین دو گروه از دانش آموزان ، که یک گروه از بازی‌های الکترونیکی و رایانه ای استفاده می‌کردند و یک گروه که از این بازی‌ها استفاده نمی کردند استفاده گردید .

 

همان‌ طور که در فصل چهارم ملاحظه شد . فرض تحقیق تأیید گردید . یعنی پرخاشگری در نوجوانانی که از این بازی‌ها استفاده می‌کردند بیشتر از نوجوانانی بود که از این بازی‌ها استفاده نمی کردند .

 

به نظر می‌رسد نوجوانانی که از این بازی‌ها استفاده می‌کنند چون ساعتهای طولانی را مشغول این بازی‌ها می‌شوند و آنهم در بعضی اوقات خارج از منزل دورکیم نت ها بنایراین به علت عدم نظارت والدین و گاها ض به علت بی توجهی والدین نوجوان ساعتهای طولانی را صرف بازی‌های خشن می‌کند و این امر نیز طبعا ً از نظر روانشناختی بر روحیه نوجوانان که دوران تغییر و دگرگونی است تاثیر بسزایی دارد .

 

محدودیت‌ها و نارسا ئیهای پژوهش

 

– یکی از دلایل مهم در خصوص انجام پژوهش و کارهای پژوهشی که باید بدان توجه کرد مسئله بی اهمیت بودن مسائل پژوهشی و پژوهش در کشور ما است ، که بسیاری از پژوهشگران با این مشکل بزرگ رو به رو هستند از این روست که پژوهشگران در انجام کار پژوهشی خود با موانع و مشکلات عدیده ای رو به رو می‌شوند .

 

لذا هنگامی که پژوهشگران با ذوق پا به عرصه کار پژوهشی می‌گذارند و وارد میدان عمل می‌شوند و زمانی که به بی اهمیت بودن کار پژوهش و عدم استقبال مجریان و دست اندرکاران پی می‌برند ، خواه و ناخواه در بی اهمیت بودن کار پژوهش خویش دلسرد می‌شوند .

 

یا اینکه کار خود را به نحوه احسن انجام نمی دهند ، از اینروست که باید فرضیه های لازم را برای شکوفا ساختن و نو آوری استعدادهای نهفته را فراهم اورد .

 

– نبودن کتابی مخصوص ‌به این مشکل به طوری که برای قسمت نظری و ادبیات پژوهش با مشکلات بسیاری مواجه شدم .

 

پیشنهادات

 

متدهای گوناگونی برای والدین و دیگر ‌گروه‌های علاقمند ( معلمان ) وجود دارد تا زمانی را که بچه ها به کامپیوتر و به محتوای بازی خشن آن می پردازند کاهش دهد .

 

۱- بچه ها را باید درباره استثمار ، ادبیات متنفر و خشونت بیش از حد آگاه کرد تا بدانند چگونه وقتی این موضوع را می بیند واکنش نشان دهند .

 

۲- کامپیوتر را می توان در محل مناسبی از خانه قرار داد که برای کنترل زمان و محتوای ارتباط کامپیوتری آسانتر باشد .

 

آنچه که در ماده ۶۷ ق.م.ا به آن اشاره شده است اکراه زانی یا زانیه می‌باشد و در خصوص این موضوع که آیا اکراه زن و مرد با هم امکان دارد و در صورت مثبت بودن مجازت شخص ثالثی که آن ها را وادار به زنا نموده است به چه صورتی می‌باشد در ماده ۶۷ به آن اشاره ای نشده است. از ظاهر ماده ۶۷ چنین استنباط می شود که اکراه زن و مردم با هم امکان ندارد زیرا قانون گذار کلمه «یا» را در ماده به کار برده است ولی این تفسیر چندان صحیح نمی باشد زیرا نظر قانون گذار اشاره به مورد متعارف و غالب بوده است که اکراه در یکی از طرفین محقق می‌گردد ولی دلیل منطقی برای عدم شمول حکم تحقق اکراه زانی و زانیه با هم وجود ندارد. در مواردی که شخص ثالثی آن دو را (زانی و زانیه) وادار به اکراه زنا نماید آیا در صورت اخیر اکراه محقق نمی گردد. اما در خصوص شخص ثالثی که زانی و زانیه را اکراه به زنا نماید چه مجازاتی را می توان بر وی تعیین کرد؟ آنچه در ماده ۸۲ ق.م.ا. بیان شده است یعنی مجازات (قتل) فقط ‌در مورد اکراه از سوی زانی می‌باشد ‌بنابرین‏ استفاده از ماده ۵۴ ق.م.ا. ‌در مورد شخص ثالث اولاً به دلیل نص صریح ماده که آن را فقط در جرائم تعزیری و بازدارنده لازم الاجرا دانسته و ثانیاًً با توجه به بند ماده ۸۲ ناممکن و غیرقانونی به نظر می‌رسد. ‌در مورد پاسخ ‌به این سؤال می توان سه نظریه بیان کرد:

 

۱٫ حمل عمل مکره ثالث به قوادی با این استدلال که قواد همان طور که در تعریف فقها آمده است جامع بین مردان و زنان است برای زنا…^[۵۶] و در اینجا مکره زن و مرد را برای زنا جمع نموده است ولی این استدلال صحیح نمی باشد زیرا در قوادی، قواد فقط زن و مرد را در اصطلاح به یکدیگر رسانده و آن ها با میل و رضای خود با یکدیگر زنا می‌کنند. و در واقع زن و مردی که تمایل به زنا دارند را با هم جمع می‌نمایند و واسطه آشنایی آن ها را فراهم می آورند و زن و مرد با میل و رغبت خود…

 

۲٫ راه حل دوم استفاده از ماده ۶۳۸ ق.م. بوده است که آن هم در صورتی جایز است که به نحو تظاهر و علنی باشد و در غیر اینصورت استفاده از ماده ۶۳۸ جهت تعیین مجازات مکره ثالث صحیح نمی باشد.

 

۳٫ استفاده از عنوان معاونت در جرم (حد) و تعیین مجازات بر مرتکب آن ‌در مورد بعضی از جرائم مقنن صریحاً برای معاون مجازات مستقل در نظر گرفته است و یا در برخی از موارد معاونت مستقلاً از سوی قانون گذار جرم تلقی گردیده است ولی در این مورد قانون گذار اشاره ای به مجازات نداشته است. در این مورد با بهره گرفتن از ماده ۴۳ و تبصره های ذیل و آن قاضی می‌تواند مجازاتی را متناسب با نوع و شرایط عمل وی در نظر گیرد و این استدلال که ماده ۴۳ ق.م.ا. فقط در جرائم تعزیری اعمال می‌گردد مخدوش است. زیرا مقنن در ماده ۴۳ ق.م.ا. ۱۳۷۰ برخلاف قانون سال ۱۳۶۱ قید (در جرائم تعزیری) را همانند آنچه که در ماده ۴۲ ق.م.ا. آمده است برداشته است، ‌بنابرین‏ این ماده قابلیت اجرا در کلیه ی جرائم حدی و تعزیری را دارد. موضوع فوق یکی از نقایص قانون بوده که مقنن باید در اصلاحات بعدی قانون نسبت به رفع آن را اقدام نماید تا از صدور آرای و احکام متعارض جلوگیری شود.

 

گفتار سوم: تأثیر اکراه در تشدید سایر مجازات های حدی

 

اما ‌در مورد تشدید مجازات در سایر جرائم حدی باید بیان کرد که در قانون مجازات اسلامی در هیچ یک از جرائم حدی مگر ‌در مورد جرم زنا برای اکراه کننده جرائم حدی مجازات به شکل مشدد تبیین نگردیده است. حال آنکه در باب زنا به طور مفصل در صفحات پیشین توضیح داده شده است. اما لازم به ذکر است که در قانون جدید مجازات قانون گذار محترم در ماده ۲۳۲ همین قانون، مجازات لواط را برای فاعل جرم به دو دسته تقسیم نموده است.^[۵۷] شکل اول آن به صورتی است که فاعل جرم لواط اگر از شرایط احصان برخوردار نباشد و جرم مذکور را به صورت اکراهی انجام نداده باشد ۱۰۰ ضربه تازیانه در نظر گرفته است اما شکل دوم آن بدین صورت است که اگر فرد در صورت ارتکاب جرم لواط در حالت اکراهی، در اینجا شکل مجازات تعیین شده در قانون برای وی تغییر کرده و مجازات چنین فردی از صد ضربه تازیانه به اعدام تشدید پیدا می‌کند. به عبارتی دیگر چون قبح عمل شنیع لواط نه تنها کمتر از زنا نیست بلکه حتی بیشتر از لواط است لذا سیاست قانون گذار بر این بوده که به جهت رعایت مصلحت اجتماعی و پیشگیری از اکراه در لواط مطابق همان سیاستی که در زنا منجر به تشدید حد گردیده در اینجا نیز مجازات حد لواط تشدید یابد.

 

 

مبحث دوم

 

اکراه به عنوان عامل رافع مسئولیت کیفری در مجازات های حدی

 

گفتار اول: قابلیت اکراه در زنا بر مرد

 

سوال اساسی که در این گفتار مطرح می‌باشد این است که آیا اکراه در زنا در طرف مرد هم امکان پذیر است یا خیر؟

 

آیا اگر در فرضی مردی توسط زنی به زنا اکراه شود و یا از طرف شخص ثالثی به همین امر اکراه شود، می توان در این مورد مرد را از مجازات معاف بدانیم، یا خیر؟

 

گفتار دوم: شرایط شکلی

 

طلاق نیز مانند سایر اعمال حقوقی شرایطی دارد.‌ یکی از اعمال حقوقی که در حقوق ما تشریفاتی می‌باشد ایقاع طلاق است. طلاق هم ازنظر بیان لفظی و انشاء به لفظ خاص و وجود دو شاهد عادل تشریفاتی است.

 

بند اول: داوری

 

وقتی اگر زوجین اختلافات خود را با حسن تفاهم و گذشت بین خود نتوانند حل کنند و احتیاج به وساطت مصلحی پیدا کردند اسلام اصل داوری را برای رفع اختلاف نه تنها جایز بلکه گاهی لازم دانسته است. آری اسلام درجایی که اختلاف بین زن و شوهر به اوج خود رسد و بیم انحلال خانواده و ازهم‌پاشیدگی آن در میان باشد و طرفین با ‌یک‌دنده گی و عصبانیت و لجاجت تمام‌، محیط خانواده را به جهنمی سوزان تبدیل کرده به طوری که هر آن ممکن است عواقب وخیمی را ببار آورد‌، تشکیل دادگاه خانوادگی را برای رسیدگی به اختلافات‌، امری ضروری می‌داند به‌این‌ترتیب که یک فرد صالح و دلسوز از میان خانواده مرد، و شخص دیگری از میان خانواده زن‌، به عنوان نماینده معین می‌شوند.وظیفه اصلی این دادگاه این است که باکمال بی‌طرفی و نهایت دلسوزی منتهای کوشش خود را در رفع اختلاف بین زن و شوهربه کاربرد، و اگر بعد از بررسی کامل تشخیص دادند که صلاح طرفین در جدائی و انحلال است آن‌ ها را از یکدیگر جدا می‌کنند و چنانچه مصلحت را در ادامه زندگی زناشویی دانستند طرفین را به آن تشویق و ترغیب بلکه الزام می‌نمایند.ناگفته پیدا‌ است که در میان خانواده زن و شوهر هرکدام که صلاحیت حکمیت را بیشتر دارا باشند بر دیگران مقدم است. قرآن کریم در تشریع این قانون در سوره نساء آیه ۳۵ چنین می‌فرماید: « و ان خفتم شقاق بینهما فابعثوا حکما من اهله و حکما من اهلها‌، ان یریدا اصلاحا یوفق الله بینهما ان الله کان علیما خبیرا » یعنی « اگر بیم آن دارید که بین زن و شوهر جدائی و شکاف بیفتد یک نفر داور (‌صلاحیت‌دار) از خانواده مرد و شخص دیگری از خاندان زن برانگیزید‌، اگر داوران قصد اصلاح داشته باشند خداوند میان آن دو توافق به وجود می‌آورد‌، خداوند دانا و مطلع است. این آیه شریفه اولاً :به‌وضوح دلالت دارد که اسلام حتی در اوج اختلاف که هیچ یک از طرفین به اختیار خود حاضر به سازش نیست در فکر خانواده بوده و می‌خواهد به‌توسط داورانی از انحلال آن جلوگیری به عمل آورد.و ثانیاً: علت اینکه داوران باید از خانواده طرفین باشند این است که آن‌ ها به لحاظ ملاحظه خویشاوندی با زن و شوهر‌، احساس مسئولیت بیشتری می‌کنند و مصلحت خویش را در مصلحت آنان دیده و در حقیقت یک نوع پیوند و هم‌بستگی خاصی در این مورداحساس می‌نمایند و در نتیجه سعی می‌کنند از گسترش اختلاف جلوگیری به عمل‌آورند و علاوه بر این‌، داوران می‌توانند به ملاحظه پیوند خانوادگی عملی را که بسود حال یا آینده زن و شوهرها است به آنان بقبولانند ازاین‌رو است که در روایات معتبر وارد است که داوران از زن و شوهر اختیاراتی بخواهند و مطابق آن حق داشته باشند بعد از رسیدگی‌، حکم به جدائی و یا به ادامه زناشویی بکنند و آنان نیز ملزم به قبول آن باشند. زمانی‌، این مصلحت‌اندیشی داوران نافذاست که هر دو اتفاق در مفارقه و یا ادامه زندگی زناشویی را داشته باشند‌، وگرنه در صورت اختلاف‌نظر بین داوران به‌این‌ترتیب که یک داور بعد از بررسی‌، عقیده به جدائی داشته باشد و دیگری‌، حکم به سازش و آشتی و ادامه حیات زناشویی بدهد حکم آنان در این صورت نافذ نبوده قابل عمل نیست. چنان که کسی از امام صادق «ع» سؤال می‌کند : « چه نظری دارید در موردی که یکی از داوران عقیده به جدائی بین آن دو دارد و دیگری عقیده به ادامه زندگی مشترک ؟» امام در پاسخ فرمود : «جدائی حاصل نمی‌شود مگر ‌در صورتیکه که هر دو داور در آن اتفاق‌نظر داشته باشند.»تردیدی وجود ندارد که در صورت اختلاف ،حکم هیچ کدام بر حکم دیگری ترجیح ندارد که برای حل این مشکل دو راهکار وجود دارد الف)حاکم دو نفر دیگر را به عنوان حکم بر می کزیند ب)فرد سومی را به دو داور اضافه نماید (هدایت نیا ۲۱۶٫۱۳۸۷).

 

در ماده ی ۲۸ قانون حمایت خانواده ی جدید ۱۳۹۱پس از صدور قرار ارجاع امر به داوری ،هر یک از زوجین مکلفند ظرف یک هفته از تاریخ ابلاغ یک نفر از اقارب متاهل خود را که حداقل سی سال داشته وآشنا به مسائل شرعی و خانوادگی و اجتماعی باشد به عنوان داور به دادگاه معرفی کنند تبصره ی ۲ همین ماده در صورت نبود فرد واجد شرایط در بین اقارب یا عدم دسترسی به ایشان یا استنکاف آنان از پذیرش داوری،هر یک از زوجین می‌توانند داور خود را از بین افراد واجد صلاحیت دیگر تعیین و معرفی کنند در صورت امتناع زوجین از معرفی داور یا عدم توانایی آنان دادگاه،خود یا به درخواست هر یک از طرفین به تعیین داور مبادرت می‌کند. پس همان‌ طور که در این ماده هم دیده می شود باید داور به شرایط فرد مورد داوری اشراف داشته باشد و بتواند تا حد ممکن اصلاح بین زن و شوهر نماید و در صورت بیم از ادامه ی زندگی به جدایی آن ها رأی‌ دهند.

 

یک نمونه رویه قضایی که با توجه به اظهارات طرفین و اظهارنظر داور و سوء رفتار زوج و احراز عسر و حرج زوجه گواهی عدم امکان سازش صادر می‌گردد.

 

مرجع رسیدگی:شعبه‌ی ۲۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

 

تجدیدنظر خواسته :دادنامه ۲۶/۸/۸۱ صادره از شعبه سوم ورامین

 

لیکن این نظر مهجور افتاده است و قانون این باب را نمی گشاید که شخص بتواند در دارایی دیگری تصرف کند .

 

رابطه ها و احساس ها چندان گونه گونه است که به دشواری می توان ادعا کرد ، وجدان شخص از تملیک رایگان همیشه خشنود است . به اضافه این که ، تحمیل زحمت رد تملک نیز بر انسان آزاد و مستقل روا نیست پس می توان دید که ایقاع تملیکی در هر دو حالت آن در حقوق ما مورد پذیرش واقع نشده است هرچند که ایقاعی که بتواند ناقل مال باشد در مواردی پذیرفته شده است مثل حیازت مباحات ، احیای اراضی موات و در مواردی که ملک مال دیگری است به صورت استثنایی از حق شفعه استفاده می شود .

 

حال ‌در مورد امکان ایقاع عهدیکه آیا یک ایقاع می‌تواند عهدی باشد و تعهد برای خود ایقاع کننده یا دیگری به بار آورد مورد بررسی قرار می‌گیرد ؟

 

در رابطه با این که شخص بتواند با اراده خود و به تنهایی خود را در برابر دیگران مدیون سازد همان طور که قبلاً بیان شد اختلاف نظر وجود دارد اما آن چه که به نظر می‌رسد از قواعد کلی و استقراء در قوانین و مقررات این است که در هیچ جای قانون موردی مشاهده نمی شود که شخص تنها با اراده خود بتواند در برابر دیگری متعهد شود یا در جهت مقابل که بتوان دیگران را با یک اراده در مقابل خود متعهد کرد نیز پذیرفته نیست چرا که افراد بر دیگران ولایتی ندارند و تنها در بحث و صایت یک استثناء و مصلحت اندیشی صورت گرفته و وضع خاص موصی را در نظر گرفته و نتیجه این که ازاین مورد نمی توان قاعده به دست آورد . نتیجه این که تقسیم بندی عقود به عهدی و تملیکی در ایقاعات راه ندارد و در موارد استثناء نمی تواند به ما قاعده بدهد و این تقسیم بندی را در ایقاع منشاء اثر قرار دهد .

 

یک دسته دیگر از ایقاعات ایقاع اذنی است که پذیرش این نوع از ایقاع هیچ مشکلی را به وجود نمی آورد ، زیرا در این فرض نه تعهدی بر دوش مخاطب نهاده می شود و نه حقی بر دارایی او می پیوندد ، آ نچه ایجاد می شود فزونی توان و اختیار اوست . استفاده از این توان در اختیار اوست و امری به قهر انجام نمی پذیرد ، تا رنگ ولایت بر دیگران پیدا کند ، موقع نیز پای بند به اذن نمی ماند و هرگاه پشیمان شود ، می‌تواند اذن ناخوشایند را پس بگیرد . پس حمایت از او نیز ضرورتی نمی یابد تا مانع نفوذ ایقاع شود . به همین جهت ، باید ایقاع اذنی را مطابق قاعده شمرد و نفوذ آن را در زمره احکام عمومی آورد نمونه های آن مواد ۱۰۸ و ۱۱۷ و ۱۱۸ و ۱۲۰ و ۱۲۱ و ۱۹۸ از قانون مدنی می‌باشد^[۵۸]۱٫

 

فصل دوم

 

شرایط صحت ایقاع بر مبنای ماده ۱۹۰ از قانون مدنی

 

ماده ۱۹۰ قانون مدنی دارای چهار بنداست که ما قصد داریم که هریک از این چهار بند را در ایقاع مورد بررسی قرار دهیم که آیا کدام یک از این شرایط برای صحت ایقاع لازم است که در این فصل ، به ترتیب بندهای ماده ۱۹۰ به بررسی این موضوع پرداخته می شود .

 

مبحث اول : قصد و رضا در ایقاع

 

اکنون به خوبی می‌دانیم که ایقاع درزمره اعمال ارادی و انشایی است ، تصمیمیکه شخص آگاهانه و برای تغییر نظم موجود می‌گیرد ، پس از این حیث همانند عقد است و اراده ایقاع کننده رکن اصلی و منبع نیروی سازندگی و نفوذ آن در جهان حقوقی است . آن چه در تحلیل روانی اراده و مراحل تصمیم گرفتن در عقد گفته شده است در ایقاع نیز راه دارد و صادق است .

 

رضا مایه حرکت و نتیجه تدبر و تصدیق به مفید بودن و ضرورت انجام دادن آن است و باید در محیطیآرام صورت پذیرد . قصد آخرین مرحله تصمیم و آغاز انشاء و ایجاد است . رضا و قصد دو رکن مستقل و جدای از هم نیست ، پیوسته به هم و گام هایی در راه یک سیر روانی است . در نتیجه ، ایقاعی که بر پایه اراده جدی و به منظور دستیابی به اثر حقوقی آن انجام نشود و هدف آن هزل و یاوه گویی یا تخدیر و تشویق باشد ، هیچ اثری در جهان حقوق ندارد .

 

ایقاع صوری را باید در این گروه آورد ، زیرا فرض این است که ایقاع کننده ، قاصد آنچه وانمود می‌کند نیست و در پنهان هدف دیگری دارد^[۵۹]۱ لذا چون که ایقاع یک عمل ارادی انشایی است ، قصد و رضا در آن شرط و از شرایط صحت آن می‌باشد که در این بحث به طور مفصل به آن می پردازیم .

 

گفتار اول : مفهوم قصد و رضا و اعتبارش در ایقاع

 

درمورد مفهوم قصد و رضا ابتدا توضیح مختصری داده می شود و بعد به تفضیل آن را مورد بررسی قرار می‌دهیم . ‌در مورد قصد این گونه بیان شد : مصمم شدن به انجام یک عمل حقوقی از قبیل اقرار ، بیع و … خواه تصمیم گیرنده رضایت به اقدام خود داشته باشد خواه رضایت نداشته باشد مانند کسی که ازروی اکراه اقدام به اقرار یا اقدام به بیع می‌کند . اما در معنیقصد انشاء ، قصدی است که یک موجود اعتباری را به وجود می آورد .

 

‌بنابرین‏ ، قصد اقرارکننده قصد انشاء نیست بلکه قصد اخبار است . قصد انشاء عنصری عمومی همه عقود و ایقاعات است و رضا در لغت به معنی موافقت و اختیار است و در اصطلاح ، میل قلب است به طرف یک عمل حقوقی که سابقاً انجام شده یا الان انجام می شود یا بعداً واقع می شود^[۶۰]۲٫

 

اما اگر بخواهیم به طور تفضیلی در این مبحث وارد شویم باید بیان کرد که : قصد آن اراده باطنی است که شخص در نهاد خود تصمیم به ایجاد یک ماهیت حقوقی می‌گیرد و آن را در عالم اعتبار به وجود می آورد ، در واقع عامل سازنده و ایجادکننده اعمال حقوقی است ، و ‌وقتی که اراده انسان تصمیم به ایجاد یک عقد یا ایقاع گرفت و آن را به وجود آورد ، آن چه که این ماهیت را به وجود آورده ، قصد شخص است و اراده او است که در قالب الفاظ و کلمات یا افعال صورت می پذیرد .

 

پس می بینیم که قصد شخص ،عامل سازنده است و اگر قصد وجود نداشته باشد عقد یا ایقاعی شکل نمی گیرد . به همین علت است که اعمال حقوقی شخص دیوانه یا مست یا خواب به علت فقدان قصد باطل اعلام می شود . اما اگر بخواهیم رضا را مورد بررسی قرار دهیم ، باید گفت که آن رغبت و میل درونی شخص است که به انجام معاملات یا ایقاعات او را سوق می‌دهد و ایجاد علاقه می‌کند .

 

برای انجام اعمال حقوقی ، تصور کنید که شخص می‌خواهد بیاید و یک ایقاع مثلاً أخذ به شفعه را انجام دهد ، در این حالت رضا آن میل درونی و رغبت و علاقه ای است که شخص به انجام أخذ به شفعه دارد ، اما آن چه که این ماهیت حقوقی را ایجاد می‌کند قصد انجام أخذ به شفعه است که با اعلام اراده شکل می‌گیرد و اثر می‌کند . حال برای ما مشخص شد که قصد و رضا چه مفهومی دارند و چه اثری می‌تواند داشته باشند اما ‌در مورد اعتبارش در ایقاع باید این گونه بیان کرد که : برای ما ، با مطالعه دقیق در ایقاعات و استقراء در قوانین به طور کامل واضح و روشن می شود که ایقاع از جمله اعمال حقوقی است و قصد و رضا نیز از جمله ارکان اعمال حقوقی می‌باشد .

 

• • افکار خودآیند ناکارآمد، در اکثریت قریب به اتفاق موارد، منفی هستند، مگر اینکه فرد دچار شیدایی^[۸۵] یا شیدایی خفیف ^[۸۶]بوده، اختلال شخصیت خودشیفته^[۸۷] داشته باشد و یا معتاد به مواد مخدر باشد.

 

• • معمولاً افکار خودآیند خیلی گذرا هستند و فرد اغلب بیشتر از هیجانی که حاصل آن تفکر است آگاه می‌باشد (و نه خود آن تفکر!).

  

 

• • هیجان فرد، ارتباطی منطقی با محتوای فکر خودآیندش دارد.

 

• • افکار خودآیند غالباً به صورت مختصر هستند.

 

• • افکار خودآیند ممکن است به صورت کلامی ‌یا بینایی (تصاویر ذهنی) و یا هر دو باشد.

 

• افکار خودآیند را می‌توان بر اساس اعتبار و سودمندی آن ها ارزیابی کرد. شایعترین نوع فکر خودآیند، به نوعی تحریف شده است و علی‌رغم وجود شواهدی بر علیه آن، در ذهن فرد ایجاد می‌شود. نوع دیگر، فکر خودآیند صحیح است ولی نتیجه ای که فرد از آن می‌گیرد تحریف شده است. و نوع دیگر آن، فکر خودآیندی است که صحیح می‌باشد، اما بدون تردید ناکارآمد است (بک، ۱۹۹۵؛ به نقل از محمدی و همکاران، ۱۳۹۱).

ماهیت افکارخودآیند منفی

 

محتوای تفکر افسرده ساز بر حسب مثلث شناختی طبقه بندی شده است. این مثلث، شامل نگرش مخدوش و منفی نسبت به موارد زیر می‌شود: (هاوتون و همکاران، ۱۹۸۹؛ به نقل از قاسم‌زاده، ۱۳۷۶).

 

• • خویشتن: نگرش‌های منفی درباره خویشتن به طور مثال: فرد به خود می‌گوید: من به هیچ دردی نمی‌خورم.

 

• • تجارب فعلی: ‌در مورد تجارب فعلی به طور مثال فرد دایما به خود می‌گوید: هیچ یک از کارهایی که می‌کنم درست از آب در نمی‌آیند.

 

• آینده: افکار منفی ‌در مورد آینده به طور مثال فرد با خود می‌گوید: هیچ وقت حالم بهتر نخواهد شد.

انواع تفکر منفی و تحریفات شناختی

 

بک (۱۹۹۵ به نقل از محمدی و همکاران، ۱۳۹۱) در کتاب شناخت درمانی: اصول و مفاهیم ماورای آن انواع تفکر منفی و خودکار را بیان می‌کند: گرچه برخی از افکار خودآیند صحیح هستند، بسیاری از آن ها یا غیرواقعی هستند یا تنها رگه‌هایی از حقیقت را در خود دارند. خطاهای نمونه در تفکر عبارتند از:

 

• • تفکر همه یا هیچ (که تفکر سیاه و سفید، قطبی، یا تفکر دو رنگی نیز نامیده می‌شود): در این حالت، شما یک موقعیت را به جای آنکه بر روی یک پیوستار ببینید، آن را فقط در دو دسته مجزا می‌بینید.

 

• • فاجعه انگاری: در این حالت شما آینده را منفی پیش‌بینی می‌کنی، بدون آنکه پیامدهای احتمالی دیگر را در نظر بگیرید.

 

• • سلب قابلیت یا کاهش مثبت نگری: شما به طور غیر منطقی به خود می‌گویید که تجربیات، کردار و صفات مثبت به درد نمی‌خورند. مثلاً اگر کاری را به خوبی انجام دادیم آن را فقط بر پایه شانس می‌گذاریم.

 

• • استدلال هیجانی: شما به دلیل احساس و عملا باور شدیدی که نسبت به یک موضوع دارید، فکر می‌کنید آن موضوع درست است، و شواهد و مدارکی که بر درست نبودن آن موضوع دلالت دارند را نادیده می‌انگارید و یا آن ها را کم اهمیت قلمداد می‌کنید.

 

• • انگ زدن: شما بدون در نظر گرفتن شواهدی که ممکن است به نحوی منطقی‌تر، به نتیجه‌گیری‌هایی منجر شوند که چندان هم مصیبت بار نباشند، یک انگ کلی و ثابت را به خود و دیگران می‌زنید.

 

• • بزرگنمایی/ کوچک نمایی: زمانی که شما خودتان یا شخص دیگری یا یک موقعیت را ارزیابی می‌کنید، به طور غیر منطقی نکات منفی آن را بزرگ کرده و یا نکات مثبت آن را کمتر از حد واقعی قلمداد می‌کنید.

 

• • صافی روانی (انتزاع انتخابی): شما به جای آنکه تمام تصاویر را ببینید، به یک نکته منفی جزیی، بیش از اندازه توجه می‌کنید.

 

• • ذهن خوانی: شما اعتقاد دارید که می‌دانید دیگران چه فکری می‌کنند و سایر گزینه‌های احتمالی را در نظر نمی‌گیرید.

 

• • تعمیم افراطی: شما به یک نتیجه گیری منفی بسیار کلی می‌رسید که به مراتب فراتر از موقعیت فعلی است. هر اتفاق منفی را به موقعیت‌هایتان تعمیم می‌دهید.

 

• • شخصی کردن (به خود گرفتن) : شما بدون در نظر گرفتن توضیحات معقول تر درباره‌ رفتار دیگران، اعتقاد دارید که آنان بخاطر وجود شما رفتار منفی دارند.

 

• • جملات باید و حتما (امری) : شما یک عقیده راسخ و محکم و وسواسی دارید که هم خودتان و هم دیگران باید بر طبق آن عمل نمایید، و معتقد هستید که برآورده نشدن این انتظارات، بیش از حد ناگوار است .

 

• دید تونلی: شما فقط جنبه‌های منفی یک موقعیت را می‌بینید.

افکار منفی و رفتارها

 

افکار منفی نه تنها چگونگی احساس ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بلکه شیوه رفتار و چگونگی واکنش ما به دیگران را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. برای مثال، اگر این فکر را داشته باشیم که دوست داشتنی نیستیم، ممکن است از یک رابطه اجتناب کنیم. اگر فکر کنیم کسی می‌خواهد ما را اذیت کند، ممکن است یک حمله‌ پیشگیرانه بر علیه او انجام دهیم. با انجام این کار، ممکن است فرد مقابل نیز به ما پاسخ دهد. پس ما نتیجه می‌گیریم که او می‌خواسته به ما حمله کند، در حالی که احتمالا از ابتدا چنین چیزی نبوده است. به بیان دیگر، این نوع الگوی رفتار خود – مخرب، ممکن است به صورت خود – تحقق بخش عمل کند. این مسئله می‌تواند یک تعامل منفی در رابطه ایجاد کند، در حالی که از ابتدا چنین چیزی نبوده است. همچنین ممکن است سیگار بکشیم، الکل بنوشیم یا به مصرف مواد رو بیاوریم تا با هیجانات دردناک مان مقابله کنیم. حتی ممکن است وجود مشکلاتمان را انکار نماییم تا از مواجهه با آن‌ ها اجتناب کنیم. استفاده‌ طولانی مدت از این نوع رفتار‌ها، اغلب منجر به ایجاد مشکلات بزرگتر، استرس بیشتر و درگیری بیشتر ما با تفکر منفی و تحریفات شناختی می‌شود (آنتونی و همکاران، ۲۰۰۷؛ به نقل از آل محمد و همکاران، ۱۳۸۸).

موضع گیری‌های نظری در خصوص استرس

 

استرس و ناباروری

 

در راستای پیشرفت‌های نورواندوکرینولوژی در زمینه‌ی نقش استرس در ناباروری بسیاری از پژوهش‌های روان شناختی نیز ارتباط استرس و اضطراب را با ناباروری گزارش کرده‌اند (نلسون^[۸۸]، شیندل^[۸۹]، نایتون^[۹۰]، اوهبشالوم^[۹۱] و مالهال^[۹۲]، ۲۰۰۸). وقتی فرد به وسیله استرس برانگیخته می‌شود، غده‌ی هیپوفیز میزان زیادی پرولاکتین تولید می‌کند و سطوح افزایش یافته پرولاکتین سبب اختلال در تخمک گذاری می‌گردد. استرس مفرط، حتی ممکن است به توقف کامل چرخه‌ی قاعدگی بیانجامد و این حالت اغلب در زنان دونده‌ی ‌ماراتن دیده می‌شود که دچار یائسگی دوندگان می‌شوند. در موارد ضعیف تر، استرس ممکن است منجر به بی نظمی در سیکل قاعدگی شود. همچنین استرس، تعداد اسپرم‌ها و لیبدو را کاهش می‌دهد که در نتیجه‌ آن، تعداد آمیزش جنسی و احتمال باروری کاهش پیدا می‌کند (ابی و همکاران، ۱۹۹۸).